ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 44

ทัสมาท พระณัมยะ พระณิดฺายะ คายัม
พระสาดะเย ทวาม อฮัม อีชัม อีดยัมฺ

พิเทวะ พุทรัสยะ สะเคฺวะ สัคฺยุฮ
พริยะฮ พริยายารฮะสิ เดวะ โสดํุมฺ

ทัสมาทฺ  -  ฉะนั้น, พระณัมยะฺ  -  ถวายความเคารพ, พระณิดฺายะฺ  -  นอนลง, คายัมฺ  -  ร่างกาย, พระสาดะเยฺ  -  เพื่อขอพระเมตตา, ทวามฺ  -  แด่พระองค์, อฮัมฺ  -  ข้าพเจ้า, อีชัมฺ  -  แด่องค์ภควาน, อีดยัมฺ  -  ที่เคารพบูชา, พิทา-อิวะฺ  -  เหมือนพระบิดา, พุทรัสยะฺ  -  กับบุตร, สะคฺา อิวะฺ  -  เหมือนกับเพื่อน, สัคฺยุฮฺ  -  กับเพื่อน, พริยะฮฺ  -  คู่รัก, พริยายาฮฺ  -  กับคนที่รักที่สุด, อารฮะสิฺ  -  พระองค์ควร, เดวะฺ  -  พระผู้เป็นเจ้าของข้า, โสดํุมฺ  -  อดทน

คำแปลฺ

พระองค์ทรงเป็นองค์ภควานที่ทุก  ๆ  ชีวิตเคารพบูชา  ดังนั้น  ข้าพเจ้าขอก้มลงกราบแสดงความเคารพอย่างสูง  และขอพระเมตตาจากพระองค์  เหมือนกับบิดาอดทนต่อความอวดดีของบุตร  เพื่อนอดทนต่อความทะลึ่งของเพื่อน  หรือสามีอดทนต่อความสนิทสนมของภรรยา  ได้โปรดกรุณาอดทนต่อความผิดพลาดที่ข้าพเจ้าอาจล่วงเกินต่อพระองค์

คำอธิบายฺ

บรรดาสาวกของคริชณะเชื่อมกับพระองค์ในความสัมพันธ์หลายรูปแบบ  บางคนอาจดูแลคริชณะในฐานะที่เป็นบุตร  บางคนอาจดูแลคริชณะในฐานะที่เป็นสามี  ในฐานะที่เป็นเพื่อน  หรือในฐานะที่เป็นอาจารย์  คริชณะและอารจุนะมีความสัมพันธ์กันฉันเพื่อน  เสมือนดังบิดา  สามี  หรืออาจารย์ที่มีความอดทน  คริชณะก็ทรงมีความอดทนในลักษณะเดียวกัน