การอุทิศตนเสียสละรับใช้
โศลก 10
อับฺยาเส ่พิ อสะมารโทฺ ่สิ
มัท-คารมะ-พะระโม บฺะวะฺ
มัด-อารทัฺม อพิ คารมาณิ
คุรวัน สิดดิฺม อวาพสยะสิฺ
อับฺยาเสฺ - ในการปฏิบัติ, อพิฺ - ถึงแม้ว่า, อสะมารทฺะฮฺ - ไม่สามารถ, อสิฺ - เธอเป็น, มัท- คารมะฺ - งานของข้า, พะระมะฮฺ - อุทิศตนเสียสละแด่, บฺะวะฺ - มาเป็น, มัท-อารทัฺมฺ - เพื่อประโยชน์ของข้า, อพิฺ - แม้, คารมาณิฺ - งาน, คุรวันฺ - ปฏิบัติ, สิดดิฺมฺ - สมบูรณ์, อวาพสยะ สิฺ - เธอจะบรรลุ
คำแปลฺ
หากไม่สามารถปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของ บัคฺธิ-โยกะ เธอก็พยายามทำงานให้แก่ข้า เพราะจากการทำงานให้ข้า เธอจะมาถึงระดับที่สมบูรณ์
คำอธิบายฺ
ผู้ที่ไม่สามารถปฏิบัติตามหลักธรรมของ ภักดี-โยคะฺ ภายใต้การแนะนำของพระอาจารย์ทิพย์ ยังถูกนำพาให้มาถึงระดับสมบูรณ์นี้ได้ด้วยการทำงานให้แด่องค์ภควาน จะทำงานนี้ได้อย่างไรได้อธิบายไว้แล้วในโศลกที่ห้าสิบห้าของบทที่สิบเอ็ด เราควรเห็นใจในการเผยแพร่คริชณะจิตสำนึก มีสาวกมากมายปฏิบัติตนในการเผยแพร่คริชณะจิตสำนึกซึ่งต้องการความช่วยเหลือ ดังนั้น แม้เราไม่สามารถปฏิบัติตามหลักธรรมของ ภักดี-โยคะฺ โดยตรง เราอาจพยายามช่วยงานนี้ได้ การริเริ่มกระทำสิ่งใดจำเป็นต้องใช้ที่ดิน เงินทุน องค์กร และแรงงาน เช่นเดียวกับธุรกิจ เราจำเป็นต้องมีสถานที่อยู่อาศัย มีเงินทุนสำหรับใช้จ่าย มีแรงงาน และมีองค์กรเพื่อขยาย สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มีความจำเป็นในการรับใช้คริชณะ ข้อแตกต่างก็คือ ในลัทธิวัตถุนิยมงานทำไปเพื่อสนองประสาทสัมผัส อย่างไรก็ดีงานที่คล้ายกันนี้สามารถกระทำได้เพื่อความพึงพอพระทัยของคริชณะและนั่นคือกิจกรรมทิพย์ หากมีเงินเพียงพอเราสามารถช่วยก่อสร้างสำนักงาน หรือสร้างวัดเพื่อเผยแพร่คริชณะจิตสำนึก หรืออาจช่วยในการพิมพ์หนังสือยังมีกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายที่น่าสนใจ หากเราไม่สามารถสละผลของกิจกรรมเราก็สามารถสละบางส่วนเพื่อเผยแพร่คริชณะจิตสำนึก การอาสาบริการรับใช้เพื่อคริชณะจิตสำนึกนี้ จะช่วยให้เจริญขึ้นมาถึงระดับแห่งความรักองค์ภควานที่สูงกว่า ซึ่งจะทำให้เราสมบูรณ์