ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบสอง

การอุทิศตนเสียสละรับใช้

โศลก 10

อับฺยาเส ่พิ อสะมารโทฺ ่สิ
มัท-คารมะ-พะระโม บฺะวะฺ

มัด-อารทัฺม อพิ คารมาณิ
คุรวัน สิดดิฺม อวาพสยะสิฺ

อับฺยาเสฺ  -  ในการปฏิบัติ, อพิฺ  -  ถึงแม้ว่า, อสะมารทฺะฮฺ  -  ไม่สามารถ, อสิฺ  -  เธอเป็น, มัท- คารมะฺ  -  งานของข้า, พะระมะฮฺ  -  อุทิศตนเสียสละแด่, บฺะวะฺ  -  มาเป็น, มัท-อารทัฺมฺ  -  เพื่อประโยชน์ของข้า, อพิฺ  -  แม้, คารมาณิฺ  -  งาน, คุรวันฺ  -  ปฏิบัติ, สิดดิฺมฺ  -  สมบูรณ์, อวาพสยะ สิฺ  -  เธอจะบรรลุ

คำแปลฺ

หากไม่สามารถปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของ  บัคฺธิ-โยกะ  เธอก็พยายามทำงานให้แก่ข้า  เพราะจากการทำงานให้ข้า  เธอจะมาถึงระดับที่สมบูรณ์

คำอธิบายฺ

ผู้ที่ไม่สามารถปฏิบัติตามหลักธรรมของ  ภักดี-โยคะฺ  ภายใต้การแนะนำของพระอาจารย์ทิพย์  ยังถูกนำพาให้มาถึงระดับสมบูรณ์นี้ได้ด้วยการทำงานให้แด่องค์ภควาน  จะทำงานนี้ได้อย่างไรได้อธิบายไว้แล้วในโศลกที่ห้าสิบห้าของบทที่สิบเอ็ด  เราควรเห็นใจในการเผยแพร่คริชณะจิตสำนึก  มีสาวกมากมายปฏิบัติตนในการเผยแพร่คริชณะจิตสำนึกซึ่งต้องการความช่วยเหลือ  ดังนั้น  แม้เราไม่สามารถปฏิบัติตามหลักธรรมของ  ภักดี-โยคะฺ  โดยตรง  เราอาจพยายามช่วยงานนี้ได้  การริเริ่มกระทำสิ่งใดจำเป็นต้องใช้ที่ดิน  เงินทุน  องค์กร  และแรงงาน  เช่นเดียวกับธุรกิจ  เราจำเป็นต้องมีสถานที่อยู่อาศัย  มีเงินทุนสำหรับใช้จ่าย  มีแรงงาน  และมีองค์กรเพื่อขยาย  สิ่งต่าง  ๆ  เหล่านี้มีความจำเป็นในการรับใช้คริชณะ  ข้อแตกต่างก็คือ  ในลัทธิวัตถุนิยมงานทำไปเพื่อสนองประสาทสัมผัส  อย่างไรก็ดีงานที่คล้ายกันนี้สามารถกระทำได้เพื่อความพึงพอพระทัยของคริชณะและนั่นคือกิจกรรมทิพย์  หากมีเงินเพียงพอเราสามารถช่วยก่อสร้างสำนักงาน  หรือสร้างวัดเพื่อเผยแพร่คริชณะจิตสำนึก  หรืออาจช่วยในการพิมพ์หนังสือยังมีกิจกรรมอื่น  ๆ  อีกมากมายที่น่าสนใจ  หากเราไม่สามารถสละผลของกิจกรรมเราก็สามารถสละบางส่วนเพื่อเผยแพร่คริชณะจิตสำนึก  การอาสาบริการรับใช้เพื่อคริชณะจิตสำนึกนี้  จะช่วยให้เจริญขึ้นมาถึงระดับแห่งความรักองค์ภควานที่สูงกว่า  ซึ่งจะทำให้เราสมบูรณ์