ดังที่ได้กล่าวไว้ในโศลกก่อนหน้านี้  มีการอุทิศตนเสียสละรับใช้สองวิธีคือ  วิธีปฏิบัติตามหลักธรรม  และวิธีการยึดมั่นในความรักต่อองค์ภควานโดยสมบูรณ์  สำหรับพวกที่ไม่สามารถปฏิบัติตามหลักธรรมในคริชณะจิตสำนึกโดยแท้จริง  การไปพัฒนาความรู้จะดีกว่า  เพราะว่าจากความรู้จะสามารถเข้าใจสถานภาพอันแท้จริง  แล้วจะค่อยๆ  พัฒนาถึงจุดแห่งการทำสมาธิ  และจากการทำสมาธิจะสามารถเข้าใจองค์ภค  วาน  โดยวิธีการที่ค่อยเป็นค่อยไป  มีวิธีการอื่น  ๆ  ที่ทำให้เข้าใจว่าตนเองคือองค์ภควาน  วิธีทำสมาธิเช่นนี้เป็นทางเลือกก็ต่อเมื่อไม่สามารถปฏิบัติในการอุทิศตนเสียสละรับใช้  หากไม่สามารถทำสมาธิเช่นนี้  ก็มีหน้าที่ที่กำหนดไว้  ดังที่ได้กำหนดไว้ในวรรณกรรมพระเวทสำหรับ  บราฮมะณะ  คชัทริยะ  ไวชยะ  และ  ชูดระฺ  ซึ่งจะพบในบทสุดท้ายของ  ภควัต-คีตาฺ  แต่ในทุก  ๆ  กรณี  เราควรสละผลงานของเรา  เช่นนี้หมายความว่า  ใช้ผลกรรมหรือผลจากการกระทำของเราเพื่อสิ่งที่ดี

โดยสรุป  ในการบรรลุถึงองค์ภควานซึ่งเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุดมีสองวิธี  วิธีหนึ่งค่อย  ๆ  พัฒนา  และอีกวิธีหนึ่งโดยตรง  การอุทิศตนเสียสละรับใช้ในคริชณะจิตสำนึกเป็นวิธีโดยตรง  และวิธีอื่น  ๆ  เกี่ยวกับการเสียสละผลแห่งกิจกรรมของตน  จะสามารถมาถึงระดับแห่งความรู้  จากนั้นก็มาถึงระดับแห่งการทำสมาธิ  จากนั้นมาถึงระดับแห่งการเข้าใจองค์อภิวิญญาณ  และจากนั้นก็มาถึงระดับแห่งองค์ภควาน  เราอาจปฏิบัติตามวิธีทีละขั้นตอนหรือปฏิบัติตามวิธีโดยตรง  วิธีโดยตรงไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้  ฉะนั้นวิธีทางอ้อมก็ดีเช่นกัน  อย่างไรก็ดี  ต้องเข้าใจว่าวิธีทางอ้อมไม่ได้แนะนำไว้สำหรับอารจุนะเพราะทรงอยู่ในระดับแห่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้ด้วยความรักต่อคริชณะเรียบร้อยแล้ว  วิธีทางอ้อมจึงมีไว้สำหรับบุคคลอื่น  ๆ  ที่ไม่ได้อยู่ในระดับนี้  สำหรับพวกนี้ควรปฏิบัติตามวิธีที่ค่อยเป็นค่อยไปในการเสียสละ  ความรู้  การทำสมาธิ  และการรู้แจ้งถึงองค์อภิวิญญาณ  และ  บระฮมันฺ  แต่สำหรับ  ภควัต-คีตาฺ  ได้เน้นวิธีโดยตรง  ทุก  ๆ  คนได้รับคำแนะนำให้รับเอาวิธีโดยตรงมาปฏิบัติและศิโรราบต่อองค์ภควานชรีคริชณะ