การอุทิศตนเสียสละรับใช้
โศลก 2
ชรี-บฺะกะวาน อุวาชะฺ
มะยิ อาเวชยะ มะโน เย มาม
นิทยะ-ยุคทา อุพาสะเทฺ
ชรัดดฺะยา พะระโยเพทาส
เท เม ยุคทะทะมา มะทาฮฺ
ชรี-บฺะกะวาน อุวาชะฺ - องค์ภควานตรัส, มะยิฺ - แด่ข้า, อาเวชยะฺ - ตั้งมั่น, มะนะฮฺ - จิตใจ, เยฺ - พวกที่, มามฺ - ข้า, นิทยะฺ - เสมอ, ยุคทาฮฺ - ปฏิบัติ, อุพาสะเทฺ - บูชา, ชรัดดฺะยาฺ - ด้วยศรัทธา, พะระยาฺ - ทิพย์, อุเพทาฮฺ - ได้รับ, เทฺ - พวกเขา, เมฺ - จากข้า, ยุคทะ-ทะมาฮฺ - สมบูรณ์ที่สุดในโยคะ, มะทาฮฺ - พิจารณา
คำแปลฺ
องค์ภควานตรัสว่า พวกที่ตั้งมั่นจิตอยู่ที่รูปลักษณ์ส่วนตัวของข้า และปฏิบัติในการบูชาข้าด้วยความศรัทธาทิพย์อันยิ่งใหญ่เสมอ ข้าพิจารณาว่าเป็นพวกที่สมบูรณ์ที่สุด
คำอธิบายฺ
ในการตอบคำถามของอารจุนะ คริชณะตรัสอย่างชัดเจนว่า ผู้ที่ตั้งสมาธิอยู่ที่รูปลักษณ์ส่วนตัวของพระองค์ บูชาพระองค์ด้วยความศรัทธา และอุทิศตนเสียสละพิจารณาว่าเป็นผู้สมบูรณ์สูงสุดในโยคะ สำหรับผู้ที่อยู่ในคริชณะจิตสำนึกเช่นนี้จะไม่มีกิจกรรมทางวัตถุ เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่างกระทำไปเพื่อคริชณะ สาวกผู้บริสุทธิ์ปฏิบัติอยู่ตลอดเวลา บางครั้งสวดภาวนา บางครั้งสดับฟัง หรืออ่านหนังสือเกี่ยวกับคริชณะบางครั้งปรุง พระสาดัมฺ หรือไปตลาดเพื่อซื้อสิ่งของให้คริชณะ บางครั้งทำความสะอาดวัดหรือล้างจาน เขาจะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อไม่ให้เวลาแม้แต่นาทีเดียวผ่านไปโดยไม่อุทิศตนเสียสละกิจกรรมให้คริชณะ การกระทำเช่นนี้พิจารณาว่าอยู่ในสมาธิที่สมบูรณ์