ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบสอง

การอุทิศตนเสียสละรับใช้

โศลก 6-7

เย ทุ สารวารณิ คารมาณิ
มะยิ สันนยัสยะ มัท-พะราฮฺ

อนันเยไนวะ โยเกนะ
มาม ดฺยายันทะ อุพาสะเทฺ
เทชาม อฮัม สะมุดดฺารทา
มริทยุ-สัมสาระ-สากะราทฺ

บฺะวามิ นะ ชิราท พารทฺะ
มะยิ อาเวชิทะ-เชทะสามฺ

เยฺ  -  พวกซึ่ง, ทฺุ  -  แต่, สารวาณิฺ  -  ทั้งหมด, คารมาณิฺ  -  กิจกรรม, มะยิฺ  -  แด่ข้า, สันนยัสยะฺ  -  ยกเลิก, มัทฺ  -  พะราฮฺ  -  ยึดมั่นต่อข้า, อนันเยนะฺ  -  โดยไม่แบ่งแยก, เอวะฺ  -  แน่นอน, โยเกนะฺ  -  จากการปฏิบัติ บัฺคธิ-โยกะฺ เช่นนี้, มามฺ  -  แด่ข้า, ดฺยายันทะฮฺ  -  ทำสมาธิ, อุพาสะเทฺ  -  บูชา, เทชามฺ  -  ของพวกเขา, อฮัมฺ  -  ข้า, สะมุดดฺารทาฺ  -  ผู้ส่ง, มริทยฺุ  -  แห่งความตาย, สัมสาระฺ  -  ในความเป็นอยู่ทางวัตถุ, สากะราทฺ  -  จากมหาสมุทร, บฺะวามิฺ  -  ข้ามาเป็น, นะฺ  -  ไม่, ชิราทฺ  -  หลังจากเวลายาวนาน, พาทฺะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางพริทฺา, มะยิฺ  -  แด่ข้า, อาเวชิทะฺ  -  ตั้งมั่น, เชทะสามฺ  -  จิตใจของพวกเขา

คำแปลฺ

แต่พวกที่บูชาข้า  ถวายกิจกรรมทั้งหมด  และเสียสละแด่ข้าโดยไม่เบี่ยงเบนปฏิบัติในการอุทิศตนเสียสละรับใช้  และทำสมาธิอยู่ที่ข้าเสมอ  ตั้งจิตมั่นอยู่ที่ข้าโอ้  โอรสพระนางพริทฺา  ข้าคือผู้จัดส่งพวกเขาให้ออกจากมหาสมุทรแห่งการเกิดและการตายโดยเร่งด่วน

คำอธิบายฺ

ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจน  ณ  ที่นี้ว่า  สาวกโชคดีมากที่องค์ภควานทรงจัดส่งให้ออกจากความเป็นอยู่ทางวัตถุโดยเร็ว  ด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้ที่บริสุทธิ์  เรารู้แจ้งว่าองค์ภควานนั้นทรงยิ่งใหญ่  และปัจเจกวิญญาณเป็นผู้น้อยด้อยกว่าพระองค์หน้าที่ของเราคือถวายการรับใช้องค์ภควาน  หากไม่กระทำเช่นนี้เราจะต้องรับใช้  มายาฺ

ดังที่ได้กล่าวไว้แล้วว่า  องค์ภควานทรงชื่นชมยินดีกับการอุทิศตนเสียสละรับใช้เท่านั้น  ฉะนั้น  เราควรอุทิศตนเสียสละอย่างเต็มที่  ควรตั้งมั่นจิตอยู่ที่คริชณะอย่างสมบูรณ์เพื่อบรรลุถึงพระองค์  เราควรทำงานเพื่อคริชณะเท่านั้น  ไม่สำคัญว่าเป็นงานอะไร  แต่งานนั้นควรทำไปเพื่อคริชณะเท่านั้น  นั่นคือมาตรฐานการอุทิศตนเสียสละรับใช้  สาวกไม่ปรารถนาจะบรรลุถึงเป้าหมายอื่นใดนอกจากทำให้บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงชื่นชมยินดี  ภารกิจในชีวิตของเราคือทำให้คริชณะทรงพอพระทัย  จนเราสามารถเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อความพึงพอพระทัยของพระองค์  เหมือนกับอาร-จุนะทรงกระทำที่สมรภูมิคุรุคเชทระ  วิธีการนั้นง่ายมาก  เราสามารถอุทิศตนเสียสละอยู่ในอาชีพของเรา  และในขณะเดียวกันสวดภาวนา  ฮะเร  คริชณะ  ฮะเร  คริชณะคริชณะ  คริชณะ  ฮะเร  ฮะเร/  ฮะเร  รามะ  ฮะเร  รามะ  รามะ  รามะ  ฮะเร  ฮะเร  การสวดภาวนาทิพย์เช่นนี้จะดึงดูดสาวกมาที่องค์ภควาน

ณ  ที่นี้  องค์ภควานทรงสัญญาว่า  โดยไม่ล่าช้าพระองค์จะจัดส่งสาวกผู้ปฏิบัติโดยบริสุทธิ์เช่นนี้จากมหาสมุทรแห่งความเป็นอยู่ทางวัตถุ  พวกที่เจริญในการปฏิบัติโยคะสามารถโอนย้ายดวงวิญญาณตามความปรารถนาของตนไปยังโลกใดก็ได้ที่ตนชอบด้วยวิธีโยคะ  บุคคลอื่นจะฉวยโอกาสจากหลายวิธี  แต่สำหรับสาวกได้กล่าวไว้อย่างชัดเจน  ณ  ที่นี้ว่า  องค์ภควานเองจะทรงมารับเขา  สาวกไม่จำเป็นต้องรอให้มีประสบการณ์มากเพื่อย้ายโอนตนเองไปยังท้องฟ้าทิพย์

ใน  วะราฮะ  พุราณะฺ  โศลกนี้ปรากฏ

นะยามิ พะระมัม สทฺานัม
อารชิร-อาดิ-กะทิม วินาฺ

กะรุดะ-สคันดัฺม อาโรพยะ
ยะเทฺชชัฺม อนิวาริทะฮฺ

คำอธิบายคือ  สาวกไม่จำเป็นต้องฝึกปฏิบัติ  อัชทางกะ-โยกะฺ  เพื่อโอนย้ายดวงวิญญาณของตนไปยังโลกทิพย์  องค์ภควานเองทรงเป็นผู้รับผิดชอบโดยกล่าวไว้อย่างชัดเจนว่า  พระองค์เองจะกลายมาเป็นผู้จัดส่ง  เด็กน้อยที่อยู่ภายใต้การดูแลของผู้ปกครองโดยสมบูรณ์  สถานภาพของเขานั้นปลอดภัย  ในทำนองเดียวกัน  สาวกไม่จำเป็นต้องพยายามโอนย้ายตนเองด้วยการฝึกปฏิบัติโยคะเพื่อไปยังโลกอื่น  ๆ  แต่ด้วยพระมหากรุณาธิคุณพระองค์เสด็จมาทันที  ทรงประทับอยู่บนหลังพญาครุฑ  (กะรุดะ)  และจัดส่งสาวกจากความเป็นอยู่ทางวัตถุโดยทันที  แม้ว่ามนุษย์ผู้ตกลงไปในมหาสมุทรอาจดิ้นรนด้วยความยากลำบากมาก  อาจเป็นผู้ชำนาญในการว่ายน้ำ  แต่ไม่สามารถช่วยตัวเองได้  ถ้าหากมีใครคนหนึ่งมารับให้ขึ้นจากน้ำ  เขาจะได้รับความปลอดภัยโดยง่ายดายในทำนองเดียวกัน  พระองค์ทรงรับสาวกจากความเป็นอยู่ทางวัตถุนี้  เราเพียงแต่ต้องปฏิบัติวิธีง่าย  ๆ  ของคริชณะจิตสำนึก  และปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้โดยสมบูรณ์ผู้มีปัญญาควรชอบวิธีแห่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้มากกว่าวิถีทางอื่นทั้งหมดเสมอ  ใน  นารายะณียะฺ  ได้ยืนยันไว้ดังนี้

ยา ไว สาดฺะนะ-สัมพัททิฮ
พุรุชารทฺะ-ชะทุชทะเยฺ

ทะยา วินา ทัด อาพโนทิ
นะโร นารายะณาชระยะฮฺ

คำอธิบายของโศลกนี้คือ  เราไม่ควรปฏิบัติวิธีต่าง  ๆ  ในกิจกรรมเพื่อหวังผลทางวัตถุหรือพัฒนาความรู้ด้วยวิธีการคาดคะเนทางจิต  ผู้ที่อุทิศตนเสียสละแด่บุคลิกภาพสูงสุดสามารถได้รับประโยชน์ทั้งหลายที่ได้รับจากวิธีโยคะอื่น  ๆ  เช่น  จากการคาดคะเน  จากพิธีบูชา  จากการบวงสรวง  จากการให้ทาน  ฯลฯ  นั่นคือ  พรโดยเฉพาะจากการอุทิศตนเสียสละรับใช้

เพียงแต่สวดภาวนาพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ของชรีคริชณะ  ฮะเร  คริชณะ  ฮะเรคริชณะ  คริชณะ  คริชณะ  ฮะเร  ฮะเร/  ฮะเร  รามะ  ฮะเร  รามะ  รามะ  รามะ  ฮะเร  ฮะเรสาวกขององค์ภควานสามารถบรรลุถึงจุดมุ่งหมายสูงสุดโดยง่ายดายอย่างมีความสุขแต่จุดมุ่งหมายนี้  วิธีการทางศาสนาอื่นไม่สามารถบรรลุถึง

ข้อสรุปของ  ภควัต-คีตาฺ  กล่าวไว้ในบทที่สิบแปด  ดังนี้

สารวะ-ดฺารมาน พะริยัจยะ
มาม เอคัม ชะระณัม วระจะฺ

อฮัม ทวาม สารวะ-พาเพบฺโย
โมคชะยิชยามิ มา ชุชะฮฺ

เราควรยกเลิกวิธีการอื่น  ๆ  ทั้งหมดเพื่อความรู้แจ้งแห่งตน  และเพียงแต่ปฏิบัติอุทิศตนเสียสละรับใช้ในคริชณะจิตสำนึกเท่านั้น  เช่นนี้จะทำให้เราบรรลุถึงความสมบูรณ์สูงสุดแห่งชีวิต  ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพิจารณาถึงบาปกรรมของตนในชาติปางก่อนเพราะว่าองค์ภควานทรงดูแลเราอย่างสมบูรณ์  ฉะนั้น  เราไม่ควรพยายามจัดส่งตนเองในความรู้แจ้งทิพย์โดยไร้สาระประโยชน์  ทุกคนควรมาพึ่งชรีคริชณะองค์ภควานผู้ทรงเดชสูงสุด  นั่นคือความสมบูรณ์สูงสุดแห่งชีวิต