ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบสาม

ธรรมชาติ ผู้รื่นเริง
และจิตสำนึก

โศลก 17

อวิบัฺคทัม ชะ บํูเทชุ
วิบัฺคทัม อิวะ ชะ สทิฺทัมฺ

บํูทะ-บฺารทริ ชะ ทัจ กเยยัม
กระสิชณุ พระบฺะวิชณุ ชะฺ

อวิบัฺคทัมฺ  -  โดยไม่แบ่งแยก, ชะฺ  -  เช่นกัน, บํูเทชฺุ  -  ในมวลชีวิต, วิบัฺคทัมฺ  -  แบ่งแยก, อิวะฺ  -  ประหนึ่ง, ชะฺ  -  เช่นกัน, สทิฺทัมฺ  -  สถิต, บํูทะ-บฺารทริฺ  -  ผู้ค้ำจุนมวลชีวิต, ชะฺ  -  เช่นกัน, ทัทฺ  -  นั้น, กเยยัมฺ  -  เข้าใจ, กระสิชณฺุ  -  กลืน, พระบฺะวิชณฺุ  -  พัฒนา, ชะฺ  -  เช่นกัน

คำแปลฺ

ถึงแม้ว่าองค์อภิวิญญาณดูเหมือนจะแบ่งแยกในชีวิตทั้งหลาย  พระองค์ทรงไม่เคยแบ่งแยก  ทรงสถิตเสมือนเป็นหนึ่ง  ถึงแม้ว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ค้ำจุนทุก  ๆชีวิต  เข้าใจว่าพระองค์ทรงกลืนและพัฒนาทั้งหมด

คำอธิบายฺ

องค์ภควานทรงสถิตในหัวใจของทุก  ๆ  คนในฐานะอภิวิญญาณ  เช่นนี้พระองค์ทรงแบ่งแยกใช่หรือไม่?  ไม่ใช่  อันที่จริงพระองค์ทรงเป็นหนึ่ง  ได้ให้ตัวอย่างดวงอาทิตย์ไว้ว่า  ดวงอาทิตย์อยู่ที่เส้นทางโคจรของตนเอง  แต่หากว่าเราไปห้าพันไมล์ทุก  ๆ  ทิศทางและถามว่า  “ดวงอาทิตย์อยู่ที่ไหน?”  ทุกคนจะกล่าวว่าดวงอาทิตย์กำลังส่องแสงอยู่เหนือศีรษะ  ตัวอย่างในวรรณกรรมพระเวทนี้แสดงให้เห็นว่า  ถึงแม้ว่าพระองค์ทรงไม่แบ่งแยก  แต่ดูเหมือนกับแบ่งแยก  ได้กล่าวไว้ในวรรณกรรมพระเวทเช่นกันว่า  วิชณุองค์เดียวทรงปรากฏอยู่ทุกหนทุกแห่งด้วยพระเดชของพระองค์  เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ที่ปรากฏอยู่ในหลาย  ๆ  แห่งสำหรับหลาย  ๆ  คน  และองค์ภควานถึงแม้ว่าทรงเป็นผู้ค้ำจุนมวลชีวิต  พระองค์ทรงกลืนทุกสิ่งทุกอย่างเมื่อถึงเวลาทำลายล้าง  ได้ยืนยันไว้เช่นนี้ในบทที่สิบเอ็ดเมื่อตรัสว่า  พระองค์เสด็จมาเพื่อกลืนนักรบทั้งหลายที่มาชุมนุมกันที่  คุรุค  เชทระฺ  ทรงกล่าวด้วยว่า  พระองค์ทรงกลืนพวกเขาในรูปของกาลเวลาเช่นกัน  ทรงเป็นผู้ทำลายและผู้สังหารทั้งหมด  เมื่อมีการสร้างพระองค์ทรงพัฒนาทุกสิ่งจากระดับพื้นฐานเดิมของพวกเขา  และเมื่อถึงเวลาทำลายล้างพระองค์ทรงกลืนพวกเขา  บทมนต์พระเวทยืนยันความจริงว่าพระองค์ทรงเป็นแหล่งกำเนิดของมวลชีวิต  และส่วนอื่น  ๆ  ทั้งหมดหลังจากการสร้างทุกสิ่งทุกอย่างพำนักอยู่ในพลังอำนาจของพระองค์  และหลังจากการทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับเข้าไปพำนักอยู่ในพระองค์อีกครั้งหนึ่ง  มีคำยืนยันของบทมนต์พระเวทดังนี้  ยะโท  วา  อิมานิ  บํูทานิ  จายันเท  เยนะ  จาทานิ  จีวันทิ  ยัท  พระยันทิ  อบิฺ  สัม-วิชันทิ  ทัด  บระฮมะ  ทัด  วิจิกยาสัสวะ  (ไทททิรียะ  อุพะนิชัดฺ  3.1)