องค์ภควานทรงอธิบายถึงร่างกาย  ความรู้  และสิ่งรู้โดยสรุป  ความรู้นี้ประกอบด้วยสามสิ่งคือ  ผู้รู้  สิ่งรู้  และวิธีที่จะรู้  ทั้งหมดนี้รวมกันเข้าเรียกว่า  วิกยานะฺ  หรือศาสตร์แห่งความรู้  สาวกผู้บริสุทธิ์ขององค์ภควานโดยตรงจึงสามารถเข้าใจความรู้โดยสมบูรณ์  บุคคลอื่นไม่สามารถเข้าใจได้  พวกที่เชื่อว่าเป็นหนึ่งเดียวกันกล่าวว่า  ในระดับท้ายสุดทั้งสามสิ่งนี้กลายมาเป็นหนึ่ง  แต่เหล่าสาวกไม่ยอมรับเช่นนี้  ความรู้และการพัฒนาความรู้หมายความว่าเข้าใจตนเองในคริชณะจิตสำนึก  เราได้ถูกวัตถุจิตสำนึกนำพาไป  แต่ทันทีที่เราย้ายจิตสำนึกทั้งหมดมาที่กิจกรรมของคริชณะ  และรู้แจ้งว่าคริช  ณะคือทุกสิ่งทุกอย่าง  ตรงนี้จะทำให้เราบรรลุถึงความรู้ที่แท้จริง  อีกนัยหนึ่งความรู้มิใช่อะไรอื่น  นอกจากระดับพื้นฐานแห่งความเข้าใจการอุทิศตนเสียสละรับใช้โดยสมบูรณ์  ในบทที่สิบห้าจะอธิบายประเด็นนี้อย่างชัดเจน

โดยสรุปเราอาจเข้าใจว่าโศลก  6  และโศลก  7  เริ่มจาก  มะฮา-บํูทานิฺ  มาจนถึง  เชทะนา  ดฺริทิฮฺ  ได้วิเคราะห์ธาตุวัตถุต่าง  ๆ  และปรากฏการณ์บางอย่างของลักษณะอาการแห่งชีวิตรวมกันเข้าเป็นร่างกายหรือสนามแห่งกิจกรรม  และโศลก  8  ถึง  โศลก12  จาก  อมานิทวัมฺ  จนถึง  ทัททวะ-กยานารทฺะ-ดารชะนัมฺ  ได้อธิบายวิธีแห่งความรู้เพื่อเข้าใจทั้งผู้รู้สนามแห่งกิจกรรมคือปัจเจกวิญญาณและอภิวิญญาณ  จากนั้นโศลก  13  ถึงโศลก  18  เริ่มจาก  อนาดิ  มัท-พะรัมฺ  มาจนถึง  ฮริดิ  สารวัสยะ  วิชทิฺทัมฺ  ได้อธิบายถึงดวงวิญญาณและองค์ภควานหรืออภิวิญญาณ

ได้อธิบายถึงสามประเด็นดังนี้  สนามแห่งกิจกรรม  (ร่างกาย)  วิธีแห่งการเข้าใจทั้งดวงวิญญาณ  และอภิวิญญาณ  ณ  ที่นี้  อธิบายโดยเฉพาะว่า  เหล่าสาวกผู้บริสุทธิ์ของพระองค์เท่านั้นจึงสามารถเข้าใจสามประเด็นนี้อย่างชัดเจน  ดังนั้นสาวกเหล่านี้จะได้รับประโยชน์จาก  ภควัต-คีตาฺ  อย่างสมบูรณ์  และสามารถบรรลุถึงจุดมุ่งหมายสูงสุดนั่นคือธรรมชาติขององค์ภควานชรีคริชณะ  อีกนัยหนึ่ง  สาวกเท่านั้นที่สามารถเข้าใจ  ภควัต-คีตาฺ  และได้รับผลสมดังใจปรารถนา  มิใช่บุคคลอื่น