ผู้ที่อยู่ในระดับตัณหาไม่เคยมีความพึงพอใจกับสภาวะที่ตนเองได้รับ  มักจะทะเยอทะยานเพื่อเลื่อนสถานภาพ  หากต้องการสร้างบ้านพักเขาพยายามอย่างดีที่สุดที่จะให้เป็นราชวัง  ประหนึ่งว่าตนเองจะสามารถพักอยู่ในบ้านนั้นชั่วกัลปวสาน  และพัฒนาความทะเยอทะยานอย่างยิ่งใหญ่เพื่อสนองประสาทสัมผัส  การสนองประสาทสัมผัสจะดำเนินไปอย่างไม่สิ้นสุด  เขาปรารถนาที่จะอยู่กับบ้านและครอบครัวเสมอ  และสนองประสาทสัมผัสไปเรื่อย  ๆ  โดยไม่มีวันสิ้นสุด  อาการเหล่านี้ทั้งหมดควรเข้าใจว่าเป็นลักษณะของระดับตัณหา