ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบสี่

สามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ

โศลก 3

มะมะ โยนิร มะฮัด บระฮมะฺ
ทัสมิน การบัฺม ดะดฺามิ อฮัมฺ
สัมบฺะวะฮ สารวะ-บํูทานาม
ทะโท บฺะวะทิ บฺาระทะฺ

มะมะฺ  -  ของข้า, โยนิฮฺ  -  ต้นเหตุแห่งการเกิด, มะฮัทฺ  -  ความเป็นอยู่ทางวัตถุทั้งหมด, บระฮ- มะฺ  -  สูงสุด, ทัสมินฺ  -  ในนั้น, การบัฺมฺ  -  การตั้งครรภ์, ดะดฺามิฺ  -  สร้าง, อฮัมฺ  -  ข้า, สัมบฺะวะฮฺ  -  ความเป็นไปได้, สารวะ-บํูทานามฺ  -  ของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย, ทะทะฮฺ  -  หลังจากนั้น, บฺะ- วะทิฺ  -  โอ้ โอรสแห่งบฺาระทะ

คำแปลฺ

แก่นสารทางวัตถุทั้งหมดเรียกว่าบระฮมัน  ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งการเกิด  และข้าทำให้บระฮมันตั้งครรภ์  การเกิดของมวลชีวิตจึงเป็นไปได้  โอ้  โอรสแห่งบฺาระทะ

คำอธิบายฺ

นี่คือคำอธิบายของโลก  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเนื่องมาจากการผสมผสานของ  เคเชทระฺ  และ  คเชทระ-กยะฺ  หรือร่างกายและดวงวิญญาณ  การผสมผสานกันของธรรมชาติวัตถุและสิ่งมีชีวิตเป็นไปได้โดยองค์ภควาน  มะฮัท-ทัททวะฺ  เป็นแหล่งกำเนิดทั้งหมดของปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมด  และแก่นสารทั้งหมดของแหล่งกำเนิดทางวัตถุนั้นมีสามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ  บางครั้งเรียกว่า  บระฮมันฺ  องค์ภควานทรงทำให้แก่นสารทั้งหมดตั้งครรภ์  ดังนั้น  จักรวาลอันนับไม่ถ้วนจึงเกิดขึ้นมาได้  แก่นสารทางวัตถุทั้งหมดนี้หรือ  มะฮัท-ทัททวะฺ  อธิบายว่าเป็น  บระฮมันฺ  ในวรรณกรรมพระเวท(มุณดะคะ  อุพะนิดชัดฺ  1.1.19  )  กล่าวว่า  ทัสมาด  เอ  ทัด  บระฮมะ  นามะ-รูพัม  อันนัม  ชะ  จายะเทฺ  องค์ภควานทรงทำให้  บระฮมันฺ  ตั้งครรภ์ด้วยเมล็ดพันธุ์ของสิ่งมีชีวิต  ธาตุทั้งยี่สิบสี่เริ่มต้นจาก  ดิน  น้ำ  ไฟ  และลมทั้งหมดเป็นพลังงานวัตถุ  และสิ่งเหล่านี้รวมกันเรียกว่า  มะฮัด  บระฮมะฺ  หรือ  บระฮมันฺ  ที่ยิ่งใหญ่  นั่นคือธรรมชาติวัตถุดังที่ได้อธิบายในบทที่เจ็ด  ยังมีธรรมชาติที่สูงไปกว่านี้นั่นคือสิ่งมีชีวิต  ภายในธรรมชาติวัตถุจะมีธรรมชาติที่สูงกว่าเข้าไปผสม  ด้วยความปรารถนาขององค์ภควาน  และหลังจากนั้นมวลชีวิตได้กำเนิดมาจากธรรมชาติวัตถุนี้

แมลงป่องวางไข่ในกองข้าว  บางครั้งกล่าวกันว่าแมลงป่องเกิดจากข้าว  แต่ข้าวไม่ใช่แหล่งกำเนิดของแมลงป่อง  อันที่จริง  แม่ของแมลงป่องเป็นผู้ว่างไข่  ในทำนองเดียวกัน  ธรรมชาติวัตถุไม่ใช่แหล่งกำเนิดแห่งการเกิดของสิ่งมีชีวิต  บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงเป็นผู้ให้เมล็ดพันธุ์และดูเหมือนว่าพวกเขาเกิดมาจากผลผลิตของธรรมชาติวัตถุ  ดังนั้น  ตามกรรมเก่าของตนเอง  ทุก  ๆ  ชีวิตจึงมีร่างกายแตกต่างกันซึ่งธรรมชาติวัตถุนี้เป็นผู้สร้าง  สิ่งมีชีวิตสามารถได้รับความสุขหรือความทุกข์ตามกรรมในอดีตของตน  องค์ภควานทรงเป็นแหล่งกำเนิดแห่งปรากฏการณ์ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกวัตถุนี้