ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบสี่

สามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ

โศลก 4

สารวะ-โยนิชุ คะอุนเทยะฺ
มูรทะยะฮ สัมบฺะวันทิ ยาฮฺ
ทาสาม บระฮมะ มะฮัด โยนิร
อฮัม บีจะ-พระดะฮ พิทาฺ

สารวะ-โยนิชฺุ  -  ในเผ่าพันธุ์ของชีวิตทั้งหมด, คะอุนเทยะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางคุนที, มูรทะ ยะฮฺ  -  รูปร่างต่าง ๆ, สัมบฺะวันทิฺ  -  พวกเขาปรากฏ, ยาฮฺ  -  ซึ่ง, ทาสามฺ  -  พวกเขาทั้งหมด, บระฮมะฺ  -  สูงสุด, มะฮัท โยนิฮฺ  -  ต้นเหตุของการเกิดในแก่นสารทางวัตถุ, อฮัมฺ  -  ข้า, บีจะฺ  -  พระดะฮฺ  -  ผู้ให้เมล็ดพันธุ์, พิทาฺ  -  พระบิดา

คำแปลฺ

โอ้  โอรสพระนางคุนที  ควรเข้าใจว่าที่เผ่าพันธุ์ชีวิตทั้งหมดเป็นไปได้ก็จากการเกิดในธรรมชาติวัตถุนี้  และข้าคือพระบิดาผู้ให้เมล็ดพันธุ์

คำอธิบายฺ

โศลกนี้อธิบายอย่างชัดเจนว่า  คริชณะบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงเป็นพระบิดาองค์แรกของมวลชีวิต  สิ่งมีชีวิตเป็นการผสมผสานกันระหว่างธรรมชาติวัตถุและธรรมชาติทิพย์  สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มิใช่เห็นกันเพียงแต่ในโลกนี้เท่านั้น  แต่จะเห็นในทุกๆ  โลก  แม้ในโลกสูงสุดที่พระพรหมทรงประทับอยู่  ทุกแห่งหนจะมีสิ่งมีชีวิตภายในดิน  มีสิ่งมีชีวิตแม้แต่ภายในน้ำ  และภายในไฟก็มีสิ่งมีชีวิต  การปรากฏทั้งหลายเหล่านี้  เนื่องมาจากกรรมวิธีของมารดาคือธรรมชาติวัตถุและการให้เมล็ดพันธุ์ของบิดาคือคริชณะ  คำอธิบายคือ  โลกวัตถุถูกทำให้ตั้งครรภ์และออกมาเป็นสิ่งมีชีวิต  ตามแต่กรรมเก่าในอดีตจึงมีรูปร่างลักษณะต่างกันในเวลาสร้าง