ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบสี่

สามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ

โศลก 5

สัททวัม ระจัส ทะมะ อิทิ
กุณาฮ พะคริทิ-สัมบฺะวาฮฺ

นิบัดฺนันทิ มะฮา-บาโฮ
เดเฮ เดฮินัม อัพยะยัมฺ

สัททวัมฺ  -  ระดับความดี, ระจะฮฺ  -  ระดับตัณหา, ทะมะฮฺ  -  ระดับอวิชชา, อิทิฺ  -  ดังนั้น, กุณาฮฺ  -  คุณลักษณะ, พระคริทิฺ  -  ธรรมชาติวัตถุ, สัมบฺะวาฮฺ  -  ผลิตจาก, นิบัดฺนันทิฺ  -  อยู่ภายใต้พันธสภาวะ, มะฮาฺ  -  บาโฮ-โอฺ้ นักรบผู้ยอดเยี่ยม, เดเฮฺ  -  ในร่างนี้, เดฮินัมฺ  -  สิ่งมีชีวิต, อัพยะยัมฺ  -  อมตะ

คำแปลฺ

ธรรมชาติวัตถุประกอบด้วยสามระดับคือ  ความดี  ตัณหา  และอวิชชา  เมื่อสิ่งมีชีวิตอมตะมาสัมผัสกับธรรมชาติ  โอ้  อารจุนะนักรบผู้ยอดเยี่ยม  เขามาอยู่ภายใต้สภาวะของสามระดับนี้

คำอธิบายฺ

เนื่องจากสิ่งมีชีวิตเป็นทิพย์จึงไม่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติวัตถุนี้  แต่เพราะว่ามาอยู่ภายใต้สภาวะของโลกวัตถุ  สิ่งมีชีวิตจึงปฏิบัติตนภายใต้มนต์สะกดของสามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ  เพราะมีร่างกายที่ต่างกันตามทิศทางของธรรมชาติที่ต่างกันจึงถูกกระตุ้นให้ปฏิบัติไปตามธรรมชาตินั้น  ๆ  นี่คือสาเหตุแห่งความสุขและความทุกข์ที่หลากหลาย