โยคะแห่งองค์ภควาน
โศลก 10
อุทครามันทัม สทิฺทัม วาพิ
บํุนจานัม วา กุณานวิทัมฺ
วิมูดฺา นานุพัชยันทิ
พัชยันทิ กยานะ-ชัคชุชะฮฺ
อุทครามันทัมฺ - ออกจากร่างกาย, สทิฺทัมฺ - สถิตในร่างกาย, วา อพิฺ - ทั้งสอง, บํุนจานัมฺ - รื่นเริง, วาฺ - หรือ, กุณะ-อันวิทัมฺ - ภายใต้มนต์สะกดของสามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ, วิมูดฺาฮฺ - คนโง่, นะฺ - ไม่เคย, อนุพัชยันทิฺ - สามารถเห็น, พัชยันทิฺ - สามารถเห็น, กยานะ- ชัคชุชะฮฺ - พวกที่มีจักษุแห่งความรู้
คำแปลฺ
คนโง่เขลาไม่สามารถเข้าใจว่าสิ่งมีชีวิตจะออกจากร่างกายของตนเองได้อย่างไรและก็ไม่สามารถเข้าใจว่าร่างกายชนิดไหนที่เขาจะรื่นเริงภายใต้มนต์สะกดของระดับแห่งธรรมชาติ แต่ผู้มีสายตาที่ได้รับการฝึกฝนในความรู้จะสามารถเห็นทั้งหมดนี้
คำอธิบายฺ
คำว่า กยานะ-ชัคชุชะฮฺ สำคัญมาก ปราศจากความรู้จะไม่สามารถเข้าใจว่า สิ่งมีชีวิตออกจากร่างปัจจุบันได้อย่างไร ร่างกายชนิดไหนที่เขาจะได้รับในชาติหน้าและทำไมจึงมาอยู่ในร่างนี้โดยเฉพาะ สิ่งเหล่านี้จำเป็นต้องมีความรู้มากพอสมควรที่เข้าใจมาจาก ภควัต-คีตาฺ และวรรณกรรมคล้ายกันนี้ รวมทั้งสดับฟังมาจากพระอาจารย์ทิพย์ผู้ที่เชื่อถือ ผู้ใดที่ได้รับการฝึกฝนให้สำเหนียกสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นผู้โชคดี ทุกๆ ชีวิตออกจากร่างของตนภายใต้สถานการณ์เฉพาะ ซึ่งอยู่ภายใต้มนต์สะกดของธรรมชาติวัตถุ ผลก็คือเราได้รับความทรมานต่าง ๆ จากความสุขและความทุกข์ ภายใต้ความหลงแห่งการรื่นรมณ์ในประสาทสัมผัส คนที่โง่อยู่กับราคะและความต้องการอยู่ตลอดเวลา ได้สูญเสียพลังอำนาจในการเข้าใจทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องการเปลี่ยนร่างและการที่ตนเองมาอยู่ในร่างเฉพาะนี้ บุคคลเหล่านี้ไม่สามารถทำความเข้าใจ อย่างไรก็ดี พวกที่ได้พัฒนาความรู้ทิพย์จะสามารถเห็นว่าดวงวิญญาณนั้นแตกต่างจากร่างกายดวงวิญญาณเปลี่ยนร่างและรื่นเริงในวิถีทางต่าง ๆ ผู้มีความรู้เช่นนี้สามารถเข้าใจว่าชีวิตที่ถูกพันธนาการได้รับความทุกข์ทรมานในความเป็นอยู่ทางวัตถุนี้ได้อย่างไร ดังนั้นบุคคลผู้ที่พัฒนาในคริชณะจิตสำนึกอย่างจริงจังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อแจกจ่ายความรู้นี้แก่ผู้คนโดยทั่วไป เนื่องจากพันธชีวิตมีปัญหามาก เราจึงควรออกไปจากมันและมีคริชณะจิตสำนึกซึ่งจะทำให้ตนเองได้รับอิสรภาพและย้ายไปอยู่โลกทิพย์