ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบห้า

โยคะแห่งองค์ภควาน

โศลก 14

อฮัม ไวชวานะโร บํูทวา
พราณินาม เดฮัม อาชริทะฮฺ

พราณาพานะ-สะมายุคทะฮ
พะชามิ อันนัม ชะทุร-วิดัฺมฺ

อฮัมฺ  -  ข้า, ไวชวานะระฮฺ  -  ส่วนอันสมบูรณ์ของข้าที่เป็นไฟสำหรับย่อยอาหาร, บํูทวาฺ  -  มาเป็น, พราณินามฺ  -  ของมวลชีวิต, เดฮัมฺ  -  ในร่างกาย, อาชริทะฮฺ  -  สถิต, พราณะฺ  -  ลมหายใจออก, อพานะฺ  -  ลมลงข้างล่าง, สะมายุคทะฮฺ  -  รักษาดุลยภาพ, พะชามิฺ  -  ข้าย่อย, อันนัมฺ  -  อาหาร, ชะทุฮ-วิดัฺมฺ  -  สี่ชนิด

คำแปลฺ

ข้าคือไฟในการย่อยอาหารภายในร่างกายของมวลชีวิต  และข้าได้ร่วมกับลมปราณแห่งชีวิตทั้งออกและเข้าเพื่อย่อยอาหารสี่ชนิด

คำอธิบายฺ

ตามอยุรเวท  ชาสทระฺ  เราเข้าใจว่ามีไฟในท้องซึ่งย่อยอาหารทั้งหมดที่ถูกส่งไป  เมื่อไฟไม่ร้อนจะไม่มีความหิว  เมื่อไฟทำงานเป็นปกติเราจะรู้สึกหิว  บางครั้งไฟไม่ทำงานจำเป็นต้องรักษา  ในทุกกรณี  ไฟนี้คือผู้แทนของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  มันทระ  พระเวทฺ  (บริฮัด-อารัณยะคะ  อุพะนิชัดฺ  5.9.1)  ได้ยืนยันไว้เช่นกันว่าองค์ภควานหรือ  บระฮมันฺ  ทรงสถิตในรูปของไฟภายในท้องและย่อยอาหารทุกชนิด  (อยัม  อักนิร  ไวชวานะโร  โย  ่ยัม  อันทะฮ  พุรุเช  เยเนดัม  อันนัม  พัชยะเทฺ)  เนื่องจากพระองค์ทรงช่วยในการย่อยอาหารทั้งหมด  สิ่งมีชีวิตจึงไม่เป็นอิสระในกรรมวิธีของการรับประทานอาหารหากพระองค์ไม่ทรงช่วยเหลือในการย่อย  เราจะไม่สามารถรับประทานอาหารได้  ดังนั้นพระองค์ทรงเป็นผู้ผลิตและทรงเป็นผู้ย่อยอาหาร  และด้วยพระกรุณาของพระองค์  พวกเราจึงได้รื่นเริงกับชีวิตใน  เวดานธะ-สูทระฺ  (1.2.27)  ได้ยืนยันไว้เช่นกันดังนี้  ชับดาดิบฺ  โย  ่นทะฮ  พระทิชทฺานาช  ชะฺ  องค์ภควานทรงสถิตภายในเสียงและภายในร่างกาย  ภายในอากาศ  และแม้แต่ภายในท้อง  ในรูปของพลังแห่งการย่อย  มีอาหารสี่ชนิดคือ  ชนิดกลืนชนิดเคี้ยว  ชนิดเลีย  และชนิดดูด  พระองค์ทรงเป็นพลังในการย่อยอาหารทั้งหมด