ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบห้า

โยคะแห่งองค์ภควาน

โศลก 15

สารวัสยะ ชาฮัม ฮริดิ สันนิวิชโท
มัททะฮ สมริทิร กยานัม อโพฮะนัม ชะฺ

เวไดช ชะ สารไวร อฮัม เอวะ เวดโย
เวดานธะ-คริด เวดะ-วิด เอวะ ชาฮัมฺ

สารวัสยะฺ  -  ของมวลชีวิต, ชะฺ  -  และ, อฮัมฺ  -  ข้า, ฮริดิฺ  -  ในหัวใจ, สันนิวิชทะฮฺ  -  สถิต, มัททะฮฺ  -  จากข้า, สมริทิฮฺ  -  ความจำ, กยานัมฺ  -  ความรู้, อโพฮะนัมฺ  -  การลืม, ชะฺ  -  และ, เวไดฮฺ  -  โดยคัมภีร์พระเวท, ชะฺ  -  เช่นกัน, สารไวฮฺ  -  ทั้งหมด, อฮัมฺ  -  ข้าเป็น, เอวะฺ  -  แน่นอน, เวดยะฮฺ  -  สิ่งรู้, เวดานธะ-คริทฺ  -  ผู้รวบรวมเวดานธะ, เวดะ-วิทฺ  -  ผู้รู้คัมภีร์พระเวท, เอวะฺ  -  แน่นอน, ชะฺ  -  และ, อฮัมฺ  -  ข้า

คำแปลฺ

ข้าประทับอยู่ภายในหัวใจของทุกคน  ความจำ  ความรู้  และการลืม  มาจากข้าคัมภีร์พระเวททั้งหมดสอนให้รู้จักข้า  แน่นอนว่าข้าคือผู้รวบรวมเวดานธะ  และข้าคือผู้รู้คัมภีร์พระเวท

คำอธิบายฺ

องค์ภควานทรงสถิตในหัวใจของทุกคนในฐานะ  พะระมาทมาฺ  จากพระองค์กิจกรรมทั้งหลายจึงเริ่มต้นขึ้น  สิ่งมีชีวิตลืมทุกสิ่งทุกอย่างในอดีตชาติของตนเอง  แต่ต้องปฏิบัติตามการชี้นำขององค์ภควานผู้ทรงเป็นพยานในกิจกรรมทั้งหลาย  เขาจึงสามารถเริ่มกิจกรรมตามกรรมเก่าได้  ทั้งความรู้และความจำที่จำเป็นได้ให้แก่เขา  แล้วเขาก็ลืมเกี่ยวกับอดีตชาติของตนเอง  ดังนั้น  พระองค์ไม่ทรงเป็นเพียงผู้แผ่กระจายไปทั่วเท่านั้นแต่ยังทรงประทับอยู่ภายในหัวใจของทุกคน  พระองค์ทรงให้ผลทางวัตถุต่างๆ  เป็นรางวัล  ไม่เพียงทรงได้รับการบูชาในฐานะ  บระฮมันฺ  อันไร้รูปลักษณ์  องค์ภควานและ  พะระมาทมาฺ  ในหัวใจของทุกคนเท่านั้น  แต่ยังทรงได้รับการบูชาในรูปลักษณ์ของอวตารต่าง  ๆ  ในคัมภีร์พระเวทด้วยเช่นกัน  คัมภีร์พระเวทให้ทิศทางที่ถูกต้องแก่ผู้คนเพื่อสามารถหล่อหลอมชีวิตของตนเองอย่างถูกต้องในการกลับคืนสู่องค์ภควานคืนสู่เหย้า  คัมภีร์พระเวทให้ความรู้แห่งบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าคริชณะ  และ  คริชณะในรูปอวตาร  วิยาสะเดวะฺ  ทรงเป็นผู้รวบรวม  เวดานธะ-สูทระฺ  คำอธิบาย  เวดานธะ-สูทระฺโดย  วิยาสะเดวะฺ  ใน  ชรีมัด-บฺากะวะธัมฺ  ได้ให้ความเข้าใจที่แท้จริงของ  เวดานธะ-สูทระฺองค์ภควานทรงมีความบริบูรณ์ในการจัดส่งพันธวิญญาณ  พระองค์ทรงเป็นผู้ส่งอาหารและย่อยอาหาร  ทรงเป็นพยานในกิจกรรม  และทรงให้ความรู้ในรูปของพระเวท  และในฐานะที่เป็นบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  ชรีคริชณะทรงสอน  ภควัต-คีตาฺ  พระองค์ทรงเป็นที่เคารพบูชาของพันธวิญญาณ  ดังนั้น  พระองค์ทรงดีไปทั้งหมด  และทรงมีพระเมตตาธิคุณด้วยประการทั้งปวง

อันทะฮ-พระวิชทะฮ  ชาสทา  จะนานามฺ  สิ่งมีชีวิตลืมทันทีที่ออกจากร่างปัจจุบันไป  แต่จะเริ่มทำงานอีกครั้งหนึ่งซึ่งองค์ภควานทรงเป็นผู้ริเริ่ม  ถึงแม้ว่าตนเองลืมพระองค์ทรงให้ปัญญาเพื่อสานต่องานที่จบลงจากชาติก่อน  ดังนั้น  สิ่งมีชีวิตไม่เพียงแต่รื่นเริงหรือได้รับความทุกข์ในโลกนี้ตามคำสั่งจากองค์ภควานผู้ทรงสถิตในหัวใจแต่ยังได้รับโอกาสเพื่อเข้าใจคัมภีร์พระเวทจากพระองค์  หากเขาจริงจังเกี่ยวกับการเข้าใจความรู้พระเวทคริชณะจะทรงให้ปัญญาที่จำเป็น  ทำไมทรงให้ความรู้พระเวทเพื่อการเข้าใจ?  เพราะว่าปัจเจกชีวิตจำเป็นต้องเข้าใจคริชณะ  วรรณกรรมพระเวทยืนยันไว้ดังนี้  โย  ่โส  สารไวร  เวไดร  กียะเทฺ  ในวรรณกรรมพระเวททั้งหมดเริ่มจากพระเวททั้งสี่เล่ม  เวดานธะ-สูทระ  อุพะนิชัดฺ  และ  พุราณะฺ  พระบารมีขององค์ภควานทรงได้รับการสรรเสริญด้วยการปฏิบัติพิธีกรรมทางพระเวท  สนทนาปรัชญาพระเวท  และบูชาองค์ภควานด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้  แล้วจะบรรลุถึงพระองค์  ดังนั้น  จุดมุ่งหมายของคัมภีร์พระเวทคือให้เข้าใจคริชณะ  คัมภีร์พระเวทให้ทิศทางแก่เราเพื่อเข้าใจคริชณะและวิธีการเพื่อรู้แจ้งพระองค์  จุดมุ่งหมายสูงสุดคือบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  เวดานธะ-สูทระฺ  (1.1.4)  ยืนยันดังนี้  ทัท  ทุ  สะมันวะยาทฺ  เราสามารถบรรลุถึงความสมบูรณ์ในสามระดับ  จากการเข้าใจวรรณกรรมพระเวทเราจะเข้าใจความสัมพันธ์ของเรากับองค์ภควาน  จากการปฏิบัติตามวิธีต่าง  ๆ  เราสามารถเข้าถึงพระองค์  และในที่สุดเราสามารถบรรลุถึงจุดมุ่งหมายสูงสุดซึ่งมิใช่ผู้ใดอื่นนอกจากองค์ภควาน  โศลกนี้จุดมุ่งหมายของคัมภีร์พระเวท  การเข้าใจคัมภีร์พระเวท  และเป้าหมายของคัมภีร์พระเวทได้ให้คำนิยามไว้อย่างชัดเจน