ธรรมชาติทิพย์และ
ธรรมชาติมาร
โศลก 10
คามัม อาชริทยะ ดุชพูรัม
ดัมบฺะ-มานะ-มะดานวิทาฮฺ
โมฮาด กริฮีทวาสัด-กราฮาน
พระวารทันเท ่ชุชิ-วระทาฮฺ
คามัมฺ - ราคะ, อาชทริยะฺ - ไปพึ่ง, ดุชพูรัมฺ - ไม่รู้จักพอ, ดัมบฺะฺ - หยิ่งยะโส, มานะ-และชื่อเสียงที่ผิด, มะดะ-อันวิทาฮฺ - ซึมซาบอยู่ในความอวดดี, โมฮาทฺ - ด้วยความหลง, กริฮีทวาฺ - รับ, อสัทฺ - ไม่ถาวร, กราฮานฺ - สิ่งต่าง ๆ, พระวารทันเทฺ - พวกเขาเฟื่องฟู, อชุชิฺ - กับสิ่งสกปรก, วระทาฮฺ - สาบาน
คำแปลฺ
ไปพึ่งราคะที่ไม่รู้จักพอ และซึมซาบอยู่ในความอวดดีกับความยโสและเกียรติยศชื่อเสียงที่ผิด ๆ พวกมารผู้อยู่ในความหลงสาบานอยู่กับงานสกปรกเสมอ จมปรักอยู่กับสิ่งที่ไม่ถาวร
คำอธิบายฺ
ได้อธิบายความคิดของเหล่ามาร ณ ที่นี้ว่าไม่มีความพอใจกับราคะของตนเองซึ่งจะเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นด้วยความปรารถนาที่ไม่รู้จักพอกับการรื่นรมย์ทางวัตถุ ถึงแม้เต็มไปด้วยความวิตกกังวลตลอดเวลาอันเนื่องมาจากไปยอมรับสิ่งที่ไม่ถาวร ด้วยความหลงจึงยังคงปฏิบัติกิจกรรมเช่นนี้ โดยไม่มีความรู้และไม่สามารถบอกได้ว่าตนเองกำลังเดินทางผิด ยอมรับเอาสิ่งที่ไม่ถาวร คนมารเหล่านี้สร้างพระเจ้า สร้างบทมนต์ของพวกตนขึ้นมาแล้วสวดตามนั้น ผลก็คือทำให้ยึดติดอยู่กับสองสิ่งมากยิ่งขึ้นคือ การรื่นรมย์ทางเพศและการสะสมทรัพย์สมบัติทางวัตถุ คำว่า อชุชิ-วระทาฮฺ “คาสาบานที่ไม่สะอาด” มีความสำคัญมากในความสัมพันธ์กับประเด็นนี้ คนมารเหล่านี้หลงติดอยู่กับไวน์ ผู้หญิง การพนัน และการรับประทานเนื้อสัตว์เป็นประจำ สิ่งเหล่านี้คือ อชุชิฺ หรือนิสัยที่ไม่สะอาด ด้วยแรงกระตุ้นจากความยโสและชื่อเสียงที่ผิด ๆ พวกมารได้สร้างหลักการทางศาสนาขึ้นมาซึ่งคำสั่งสอนพระเวทไม่รับรอง ถึงแม้มารเหล่านี้น่ารังเกียจที่สุดในโลก แต่ด้วยวิธีที่ผิดธรรมชาติ โลกได้สร้างเกียรติยศชื่อเสียงผิด ๆ ให้พวกเขา ถึงแม้กำลังถลำลงสู่นรก ยังพิจารณาว่าพวกตนมีความเจริญก้าวหน้าเป็นอย่างมาก