ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบหก

ธรรมชาติทิพย์และ
ธรรมชาติมาร

โศลก 17

อาทมะ-สัมบฺาวิทาฮ สทับดฺา
ดฺะนะ-มานะ-มะดานวิทาฮฺ

ยะจันเท นามะ-ยะกไยส เท
ดัมเบฺนาวิดิฺ-พูรวะคัมฺ

อาทมะ-สัมบฺาวิทาฮฺ  -  ความกระหยิ่มใจ, สทับดฺาฮฺ  -  ถือดี, ดฺะนะฺ  -  มานะฺ  -  ทรัพย์สมบัติและเกียรติยศที่ผิด, มะดะฺ  -  ในความหลง, อันวิทาฮฺ  -  ซึมซาบ, ยะจันเทฺ  -  พวกเขาทำพิธีบูชา, นามะฺ  -  เพียงชื่อเท่านั้น, ยะกไยฮฺ  -  ด้วยพิธีบูชา, เทฺ  -  พวกเขา, ดัมเบฺนะฺ  -  ด้วยความหยิ่งยะโส, อวิดิฺ-พูรวะคัมฺ  -  โดยไม่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ใด ๆ

คำแปลฺ

ด้วยความกระหยิ่มใจและถือดีเสมอ  หลงอยู่กับความร่ำรวยและเกียรติยศชื่อเสียงที่ผิด  ๆ  บางครั้งพวกมารกระทำพิธีบูชาด้วยความภาคภูมิใจ  ทำไปเพียงเพื่อให้ได้ชื่อเท่านั้น  แต่ไม่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ใด  ๆ

คำอธิบายฺ

คิดว่าตนเองเป็นทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่สนใจกับผู้ที่เชื่อถือได้หรือพระคัมภีร์เหล่ามารบางครั้งปฏิบัติพิธีที่สมมติว่าเป็นพิธีทางศาสนาหรือพิธีการบูชา  เนื่องจากไม่เชื่อในผู้ที่เชื่อถือได้  พวกเขาถือดีมาก  เป็นเช่นนี้เนื่องจากความหลงที่มีสาเหตุมาจากการสะสมทรัพย์สมบัติและเกียรติยศชื่อเสียงที่ผิด  ๆ  บางครั้งมารเหล่านี้แสดงบทเป็นนักเทศน์นำพาผู้คนไปในทางที่ผิด  และมีชื่อเสียงในฐานะนักปฏิรูปทางศาสนา  หรือในฐานะอวตารแห่งพระเจ้า  พวกเขาอวดแสดงพิธีสังเวยบูชาต่าง  ๆ  หรือบูชาเหล่าเทวดา  หรือผลิตพระเจ้าของพวกตนขึ้นมา  คนธรรมดาสามัญโฆษณาว่าตนเองเป็นพระเจ้า  และให้บูชาพวกตน  จากการกระทำของคนโง่เขลาเหล่านี้และยังพิจารณาว่าตนเองเจริญในหลักธรรมแห่งศาสนา  หรือในหลักธรรมแห่งความรู้ทิพย์  นุ่งห่มแบบนักบวชสละโลกแต่ปฏิบัติตัวเหลวใหลนานัปการในคาบนักบวชนี้  อันที่จริงมีกฎข้อห้ามมากมายสำหรับผู้ที่สละโลกแล้ว  อย่างไรก็ดี  เหล่ามารไม่สนใจต่อกฎเกณฑ์เหล่านี้  คิดว่าวิถีทางใดก็แล้วแต่ที่ตนสามารถสร้างขึ้นมาก็เป็นวิถีทางของตนเอง  เพราะไม่มีวิถีทางมาตรฐานที่จะปฏิบัติตาม  คำว่า  อวิดิฺ-พูรวะคัมฺ  หมายความว่า  ไม่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ข้อห้ามต่าง  ๆได้เน้นไว้โดยเฉพาะ  ณ  ที่นี้  สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเสมอเนื่องจากอวิชชาและความหลง