ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบหก

ธรรมชาติทิพย์และ
ธรรมชาติมาร

โศลก 18

อฮังคารัม บะลัมดารพัม
คามัม โดรดัฺม ชะ สัมชริทาฮฺ

มาม อาทมะ-พะระ-เดเฮชุ
พรัดวิชันโท ่บฺยะสูยะคาฮฺ

อฮังคารัมฺ  -  อหังการ, บะลัมฺ  -  อำนาจ, ดารพัมฺ  -  ความหยิ่งยะโส, คามัมฺ  -  ราคะ, โครดัฺมฺ  -  ความโกรธ, ชะฺ  -  เช่นกัน, สัมชริทาฮฺ  -  ไปพึ่ง, มามฺ  -  ข้า, อาทมะฺ  -  ในพวกเขาเอง, พะระฺ  -  และในผู้อื่น, เดเฮชฺุ  -  ร่างกาย, พรัดวิชันทะฮฺ  -  หมิ่นประมาท, อับฺยะสูยะคาฮฺ  -  อิจฉาริษยา

คำแปลฺ

สับสนด้วยอหังการ  อำนาจ  ความยโส  ราคะ  และความโกรธ  เหล่ามารอิจฉาริษยาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  ผู้ทรงประทับอยู่ภายในร่างกายของตนเองและในร่างกายของบุคคลอื่น  ๆ  และหมิ่นประมาทศาสนาที่แท้จริง

คำอธิบายฺ

คนมารต่อต้านความยิ่งใหญ่ขององค์ภควานเสมอ  ไม่เชื่อในพระคัมภีร์  อิจฉาริษยาทั้งพระคัมภีร์และความมีอยู่ของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  สาเหตุก็เนื่องมาจากสิ่งที่สมมติว่าเป็นเกียรติยศ  ทรัพย์สมบัติ  และอำนาจที่ตนสะสม  โดยไม่รู้ว่าชาตินี้เป็นการเตรียมตัวเพื่อชาติหน้า  เมื่อไม่รู้เช่นนี้  อันที่จริงเขาอิจฉาริษยาตนเองรวมทั้งบุคคลอื่น  ๆ  ด้วย  เขาก้าวร้าวต่อร่างกายของผู้อื่นและของตนเอง  ไม่สนใจต่อการควบคุมสูงสุดของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า  เนื่องจากไม่มีความรู้  และจากการอิจฉาริษยาพระคัมภีร์และบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  เขาโต้เถียงเกี่ยวกับความมีอยู่ขององค์ภควานอย่างผิด  ๆ  และปฏิเสธความเชื่อถือได้ของพระคัมภีร์  คิดว่าตัวเองมีอิสระและมีอำนาจในการกระทำทุกสิ่งทุกอย่าง  คิดว่าเนื่องจากไม่มีผู้ใดมีอำนาจ  มีกำลัง  หรือความร่ำรวยเทียบเท่าตนเอง  จึงสามารถทำสิ่งใดก็ได้และจะไม่มีผู้ใดสามารถหยุดยั้งเขาได้  ถ้าหากว่ามีศัตรูผู้อาจตรวจสอบความก้าวหน้าในกิจกรรมสนองประสาทสัมผัสของตน  ก็จะวางแผนใช้อำนาจขจัดศัตรูคนนี้เสีย