ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบหก

ธรรมชาติทิพย์และ
ธรรมชาติมาร

โศลก 20

อาสุรีม โยนิม อาพันนา
มูดฺา จันมะนิ จันมะนิฺ

มาม อพราพไยวะ คะอุนเทยะ
ทะโท ยานทิ อดฺะมาม กะทิมฺ

อาสุรีมฺ  -  มาร, โยนิมฺ  -  เผ่าพันธุ์, อาพันนาฮฺ  -  ได้รับ, มูดฺาฮฺ  -  คนโง่, จันมะนิ จันมะนิฺ  -  เกิดซ้ำซาก, มามฺ  -  ข้า, อพราพยะฺ  -  โดยไม่บรรลุ, เอวะฺ  -  แน่นอน, คะอุนเทยะฺ  -  โอ้โอรสพระนางคุนที, ทะทะฮฺ  -  หลังจากนั้น, ยานทิฺ  -  ไป, อดฺะมามฺ  -  ลงโทษ, กะทิมฺ  -  จุดหมายปลายทาง

คำแปลฺ

ได้เกิดซ้ำซากในบรรดาเผ่าพันธุ์ชีวิตมาร  โอ้  โอรสพระนางคุนที  บุคคลเหล่านี้ไม่สามารถมาถึงข้า  พวกเขาค่อย  ๆ  จมลงไปอยู่ในชีวิตที่น่ารังเกียจที่สุด

คำอธิบายฺ

ได้รู้กันว่าองค์ภควานทรงมีพระเมตตาธิคุณมาก  แต่  ณ  ที่นี้  เราพบว่าพระองค์ทรงไม่เคยเมตตาต่อเหล่ามาร  ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนว่าพวกมารถูกจับไปอยู่ในครรภ์ของมารคล้าย  ๆ  กันนี้ชาติแล้วชาติเล่า  และไม่ได้รับพระเมตตาจากพระองค์  พวกเขาตกต่ำลง  เพื่อในที่สุดจะได้รับร่างกายคล้ายแมว  สุนัข  และสุกร  ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนว่า  มารเหล่านี้ไม่มีโอกาสได้รับพระเมตตาจากองค์ภควานไม่ว่าในช่วงไหนของชาติต่อๆ  ไป  ในคัมภีร์พระเวทได้กล่าวไว้เช่นกันว่า  บุคคลเหล่านี้ค่อย  ๆ  จมลงไปกลายมาเป็นสุนัขและสุกร  อาจจะเถียงเกี่ยวกับประเด็นนี้ว่า  องค์ภควานไม่ควรโฆษณาว่าทรงมีพระเมตตาเป็นล้นพ้นหากทรงไม่มีเมตตาต่อมารเหล่านี้  การตอบคำถามใน  เวดานธะ-สูทระฺเราพบว่า  องค์ภควานทรงไม่เกลียดชังผู้ใด  การจัดส่งพวกมาร  อสุระฺ  ไปในสภาวะต่ำสุดของชีวิตเป็นเพียงอีกลักษณะหนึ่งแห่งพระเมตตาของพระองค์  บางครั้ง  อสุระฺ  ถูกองค์ภควานสังหาร  แต่การสังหารนี้ก็เป็นสิ่งดีสำหรับพวกเขาเช่นกัน  เพราะในวรรณกรรมพระเวทเราพบว่า  ผู้ใดที่ถูกองค์ภควานสังหารจะกลายมาเป็นผู้หลุดพ้น  มีตัวอย่างในประวัติศาสตร์ของ  อสุระฺ  มากมาย  เช่น  ราวะณะ,  คัมสะ,  ฮิรัณยะคะชิพฺุ  ซึ่งองค์ภควานทรงปรากฏในอวตารต่าง  ๆ  เพียงเพื่อสังหารพวกนี้  ดังนั้น  พระเมตตาขององค์ภควานจึงแสดงให้แก่เหล่า  อสุระฺ  หากพวกเขาโชคดีพอที่ถูกพระองค์สังหาร