ดังที่ได้อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ว่าชาสทระ-วิดิฺฺ  หรือทิศทางของ  ชาสทระฺ  ได้ให้ไว้แก่วรรณะต่าง  ๆ  และระดับต่าง  ๆ  ของสังคมมนุษย์  คาดว่าทุกคนปฏิบัติตามกฎเกณฑ์เหล่านี้  หากไม่ปฏิบัติตามและทำตามอำเภอใจ  ตามราคะ  ความโลภ  และความปรารถนาของตนเองจะไม่มีวันสมบูรณ์ในชีวิต  อีกนัยหนึ่ง  มนุษย์อาจรู้ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหลายเหล่านี้ทางทฤษฎี  แต่หากไม่ได้นำไปใช้กับชีวิตของตน  ควรรู้ไว้ว่าเขาเป็นผู้ต่ำสุดของมนุษยชาติ  ในรูปชีวิตมนุษย์  สิ่งมีชีวิตคาดหวังว่าจะมีสติสัมปชัญญะดีพอและปฏิบัติตามกฎที่ให้ไว้เพื่อพัฒนาชีวิตของตนเองไปสู่ระดับสูงสุด  แต่หากไม่ปฏิบัติตามนั้นเท่ากับดึงตัวเองให้ตกต่ำลง  ถ้าปฏิบัติตามกฎเกณฑ์และตามหลักศีลธรรม  แต่ในที่สุดมาไม่ถึงระดับแห่งความเข้าใจองค์ภควาน  ก็เท่ากับความรู้ทั้งหมดสูญเปล่า  และหากยอมรับความมีอยู่ขององค์ภควาน  แต่ไม่ปฏิบัติในการรับใช้พระองค์ความพยายามก็สูญเปล่า  ดังนั้น  เราควรค่อย  ๆ  พัฒนาตนเองมาสู่ระดับแห่งคริชณะจิตสำนึก  และอุทิศตนเสียสละรับใช้  ณ  ตรงนี้  ที่สามารถบรรลุถึงระดับแห่งความสมบูรณ์สูงสุด  ไม่ใช่ไปพัฒนาอย่างอื่น

คำว่า  คามะ-คาระทะฮฺ  สำคัญมาก  บุคคลทั้ง  ๆ  ที่รู้  ยังไปละเมิดกฎคลุกคลีอยู่ในราคะทั้ง  ๆ  ที่รู้  และรู้ว่าสิ่งนี้ต้องห้าม  แต่ก็ยังทำ  เช่นนี้เรียกว่าทำตามอำเภอใจหากรู้ว่าสิ่งนี้ควรทำแต่ไม่กระทำก็เรียกว่าทำตามอำเภอใจ  บุคคลเหล่านี้จะถูกพระองค์ลงโทษในที่สุดและจะไม่สามารถบรรลุถึงความสมบูรณ์ซึ่งหมายไว้สำหรับชีวิตมนุษย์ชีวิตมนุษย์หมายไว้โดยเฉพาะเพื่อทำให้ความเป็นอยู่ของตนเองบริสุทธิ์  หากไม่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ก็จะไม่สามารถทำให้ตนเองบริสุทธิ์และไม่สามารถบรรลุถึงระดับแห่งความสุขที่แท้จริงได้