ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบหก

ธรรมชาติทิพย์และ
ธรรมชาติมาร

โศลก 6

ดโว บํูทะ-สารโก โลเค ่สมินฺ
ไดวะ อาสุระ เอวะ ชะฺ
ไดโว วิสทะระชะฮ โพรคทะ
อาสุรัม พารทฺะ เม ชริณฺุ

ดโวฺ  -  สอง, บํูทะฺ  -  สารโกฺ  -  สิ่งมีชีวิตที่ถูกสร้างขึ้นมา, โลเคฺ  -  ในโลก, อัสมินฺ  -  นี้, ไดวะฮฺ  -  เทพ, อาสุระฮฺ  -  มาร, เอวะฺ  -  แน่นอน, ชะฺ  -  และ, ไดวะฮฺ  -  ทิพย์, วิสทะระชะฮฺ  -  ยาวมาก, โพรคทะฮฺ  -  กล่าว, อาสุรัมฺ  -  มาร, พารทฺะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางพริทฺา, เมฺ  -  จากข้า, ชริณฺุ  -  จงสดับฟัง

คำแปลฺ

โอ้  โอรสพระนางพริทฺา  ในโลกนี้มีสิ่งมีชีวิตที่สร้างขึ้นมาสองพวก  พวกหนึ่งเรียกว่าคนทิพย์  และอีกพวกหนึ่งเรียกว่าคนมาร  ข้าได้อธิบายแก่เธอถึงคุณสมบัติทิพย์มามากแล้ว  บัดนี้จงฟังคุณสมบัติมารจากข้า

คำอธิบายฺ

องค์ชรีคริชณะทรงให้ความมั่นใจแด่อารจุนะว่าทรงเกิดมาพร้อมกับคุณสมบัติทิพย์  บัดนี้ทรงอธิบายถึงวิถีมาร  พันธชีวิตแบ่งออกเป็นสองพวกในโลกนี้  พวกที่เกิดมาพร้อมกับคุณสมบัติทิพย์ปฏิบัติตามหลักธรรมแห่งชีวิต  หมายความว่าพวกนี้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระคัมภีร์และบุคคลผู้เชื่อถือได้  เราควรปฏิบัติหน้าที่ตามแสงสว่างแห่งพระคัมภีร์ที่เชื่อถือได้  ความคิดเห็นเช่นนี้เรียกว่าทิพย์  ผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามหลักธรรมดังที่กำหนดไว้ในพระคัมภีร์และเป็นผู้ปฏิบัติตามอำเภอใจของตนเองเรียกว่ามาร  เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปฏิบัติตามหลักธรรมของพระคัมภีร์  ได้กล่าวไว้ในวรรณกรรมพระเวทว่า  ทั้งคนทิพย์และคนมารเกิดจาก  พระจาพะทิฺ  ข้อแตกต่างก็คือ  พวกหนึ่งเชื่อฟังคำสั่งสอนพระเวท  และอีกพวกหนึ่งไม่เชื่อฟัง