ข้อสรุปของมารที่ว่าโลกเป็นสิ่งหลอกลวง  ไม่มีเหตุและผล  ไม่มีผู้ควบคุม  ไม่มีจุดมุ่งหมาย  ทุกสิ่งทุกอย่างไม่จริง  พวกเขากล่าวว่า  ปรากฏการณ์ทางจักรวาลนี้เกิดขึ้นเนื่องมาจากความบังเอิญของการกระทำและปฏิกิริยาทางวัตถุ  โดยไม่คิดว่าองค์ภควานทรงสร้างโลกเพื่อจุดมุ่งหมายบางประการ  พวกนี้มีทฤษฎีของตนเองว่าโลกนี้เกิดขึ้นด้วยตัวมันเอง  และไม่มีเหตุผลที่จะเชื่อว่ามีองค์ภควานอยู่เบื้องหลัง  สำหรับพวกมารไม่มีข้อแตกต่างระหว่างวิญญาณและวัตถุ  และไม่ยอมรับดวงวิญญาณสูงสุด  ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเพียงวัตถุเท่านั้น  จักรวาลทั้งหมดเข้าใจว่าเป็นอวิชชามหึมาก้อนหนึ่งตามแนวคิดของพวกนี้ทุกสิ่งทุกอย่างว่างเปล่า  ปรากฏการณ์อะไรก็แล้วแต่ที่มีอยู่ก็เนื่องมาจากอวิชชาในการสำเหนียกของตนเอง  เพราะเชื่ออย่างจริงจังว่าปรากฏการณ์อันหลากหลายทั้งหมดเป็นการแสดงออกของอวิชชาเหมือนกับในความฝัน  เราอาจสร้างหลายสิ่งหลายอย่างขึ้นมาซึ่งความจริงมันไม่มี  ดังนั้น  เมื่อตื่นขึ้นเราจะเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเพียงความฝัน  แต่อันที่จริงถึงแม้ว่าพวกมารกล่าวว่าชีวิตคือความฝันแต่ก็มีความชำนาญมากในการรื่นรมย์อยู่กับความฝันนี้  ดังนั้น  แทนที่จะได้รับความรู้กลับพัวพันมากยิ่งขึ้นในดินแดนแห่งความฝัน  และสรุปว่าทารกเป็นเพียงผลแห่งเพศสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิง  โลกนี้เกิดขึ้นมาโดยปราศจากดวงวิญญาณ  มันเป็นเพียงการรวมตัวกันของวัตถุที่ผลิตสิ่งที่มีชีวิตโดยไม่ต้องมีคำถามว่าจะมีดวงวิญญาณหรือไม่  เหมือนกับที่หลายชีวิตออกมาจากเหงื่อและออกมาจากซากศพโดยไม่มีสาเหตุ  สิ่งมีชีวิตทั้งหมดออกมาจากการรวมตัวกันทางวัตถุของปรากฏการณ์แห่งจักรวาล  ฉะนั้นธรรมชาติวัตถุเป็นต้นเหตุของปรากฏการณ์นี้  และไม่มีสาเหตุอื่น  พวกเขาไม่เชื่อในคำดำรัสของคริชณะใน  ภควัต-คีตาฺ  ว่า  มายาดฺยัคเชณะ  พระคริทิฮ  สูยะเท  สะ-ชะราชะรัมฺ“ภายใต้การกำกับของข้า  โลกวัตถุทั้งหมดจึงเคลื่อนไหว”  อีกนัยหนึ่ง  ในหมู่มารไม่มีความรู้สมบูรณ์แห่งการสร้างโลก  มารทุกรูปจะมีทฤษฏีบางอย่างโดยเฉพาะของตนเองตามความคิดของพวกนี้  การตีความหมายของพระคัมภีร์หนึ่งก็ดีเท่า  ๆ  กับพระคัมภีร์เล่มอื่น  เพราะว่าพวกเขาไม่เชื่อในความเข้าใจมาตรฐานแห่งคำสั่งสอนของพระคัมภีร์