ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเจ็ด

ระดับแห่งความศรัทธา

โศลก 10

ยาทะ-ยามัม กะทะ-ระสัม
พูทิ พารยุชิทัม ชะ ยัทฺ

อุชชิฺชทัม อพิ ชาเมดฺยัม
โบฺจะนัม ทามะสะ-พริยัมฺ

ยาทะ-ยามัมฺ  -  อาหารที่ปรุงสามชั่วโมงก่อนรับประทาน, กะทะ-ระสัมฺ  -  ไม่มีรสชาติ, พูทิฺ  -  กลิ่นเหม็น, พารยุชิทัมฺ  -  เน่า, ชะฺ  -  เช่นกัน, ยัทฺ  -  ที่ซึ่ง, อุชชิฺชทัมฺ  -  อาหารที่ผู้อื่นกินเหลือ, อพิฺ  -  เช่นกัน, ชะฺ  -  และ, อเมดฺยัมฺ  -  ไม่น่าแตะต้อง, โบฺจะนัมฺ  -  การกิน, ทามะสะฺ  -  ของผู้ที่อยู่ในระดับความมืด, พริยัมฺ  -  ชื่นชอบ

คำแปลฺ

อาหารที่ปรุงเกินกว่าสามชั่วโมงก่อนรับประทาน  อาหารที่ไม่มีรสชาติ  เน่า  และบูด  อาหารที่ประกอบไปด้วยของเหลือ  และสิ่งที่ไม่ควรแตะต้อง  เป็นที่ชื่นชอบของพวกที่อยู่ในระดับแห่งความมืด

คำอธิบายฺ

จุดมุ่งหมายของอาหารคือทำให้อายุยืน  จิตใจบริสุทธิ์ขึ้น  และช่วยให้ร่างกายมีพลังเหล่านี้คือจุดมุ่งหมายหลัก  ในอดีต  บุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่เชื่อถือได้  ได้คัดเลือกอาหารว่าดีที่สุดในการช่วยให้สุขภาพดีและทำให้อายุยืน  นั่นคือ  ผลิตภัณฑ์นม  น้ำตาล  ข้าวข้าวสาลีแท้  ผลไม้  และผักต่าง  ๆ  อาหารเหล่านี้เป็นที่ชื่นชอบมากของพวกที่อยู่ในระดับความดี  อาหารอื่น  ๆ  เช่น  ข้าวโพดอบ  และน้ำตาล  ไม่อร่อยมากนักในตัวมันเอง  แต่สามารถทำให้เป็นที่ชื่นชอบได้เมื่อผสมกับนมหรืออาหารอื่น  ๆ  ก็อยู่ในระดับความดีเช่นกัน  ทั้งหมดนี้บริสุทธิ์โดยธรรมชาติแตกต่างจากสิ่งที่ไม่ควรแตะต้อง  เช่น  เนื้อสัตว์และสุรา  อาหารที่มีไขมัน  ดังที่ได้กล่าวไว้ในโศลกแปด  ไม่เกี่ยวข้องกับไขมันสัตว์ที่ได้มาจากการฆ่าสัตว์  ไขมันสัตว์หาได้ในรูปของนมซึ่งเป็นอาหารที่อัศจรรย์ที่สุดในบรรดาอาหารทั้งหลาย  นม  เนย  ชีส  และผลิตภัณฑ์ในประเภทเดียวกันนี้ให้ไขมันสัตว์  ในรูปที่ไม่จำเป็นต้องไปฆ่าสิ่งมีชีวิตผู้บริสุทธิ์  ด้วยจิตใจที่เหี้ยมโหดแท้  ๆ  ที่ทำให้การเข่นฆ่าเช่นนี้ดำเนินต่อไป  วิธีที่ศิวิไลในการได้มาซึ่งไขมันที่จำเป็นคือจากนม  การฆ่าสัตว์เป็นวิธีของพวกที่ต่ำกว่ามนุษย์  โปรตีนมีอยู่มากมายในถั่วกะเทาะ  ดาล  ข้าวสาลีแท้  (โฮลวีท)  ฯลฯ

อาหารในระดับตัณหาซึ่งขมจัด  เค็มจัด  เผ็ดจัด  หรือผสมกับพริกแดงมากเกินไป  ทำให้เกิดความทุกข์เนื่องจากลดน้ำย่อยในกระเพาะ  และนำมาซึ่งโรคภัยไข้เจ็บอาหารในระดับอวิชชาหรือความมืดส่วนใหญ่เป็นจำพวกที่ไม่สด  อาหารที่ปรุงนานกว่าสามชั่วโมงก่อนรับประทาน  (ยกเว้นพระสาดัมอาหารที่ถวายให้คริชณะแล้ว)  พิจารณาว่าอยู่ในระดับความมืด  เพราะว่าเน่า  บูด  อาหารเหล่านี้ส่งกลิ่นเหม็นซึ่งผู้คนในระดับนี้ชอบ  แต่เป็นที่น่ารังเกียจของผู้ที่อยู่ในระดับความดี

อาหารเหลือที่ถวายให้คริชณะแล้ว  หรือถวายให้นักบุญโดยเฉพาะพระอาจารย์ทิพย์รับประทานได้  นอกนั้นอาหารเหลือถือว่าอยู่ในระดับความมืด  จะทำให้ป่วยเป็นโรค  อาหารเหล่านี้ถึงแม้เป็นที่ชื่นชอบมากสำหรับบุคคลในระดับความมืด  พวกที่อยู่ในระดับความดีจะไม่ชอบและไม่แตะต้อง  อาหารที่ดีที่สุดคืออาหารที่เหลือหลังจากถวายให้บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  ใน  ภควัต-คีตาฺ  องค์ภควานตรัสว่า  พระองค์จะทรงรับอาหารที่ปรุงมาจาก  ผัก  แป้ง  และนม  เมื่อถวายด้วยการอุทิศตนเสียสละ  พัท  รัม  พุชพัม  พฺะลัม  โทยัมฺ  แน่นอนว่าการอุทิศตนเสียสละและความรักเป็นสิ่งสำคัญที่บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงยอมรับ  แต่ได้กล่าวไว้เช่นกันว่า  พระสาดัมฺ  มีวิธีปรุงโดยเฉพาะ  อาหารที่ปรุงตามคำสั่งสอนของพระคัมภีร์  และถวายให้บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  รับประทานได้แม้จะปรุงไว้นานแล้วเพราะเป็นอาหารทิพย์  ฉะนั้น  การทำให้อาหารปลอดเชื้อโรคและเป็นที่เอร็ดอร่อยสำหรับทุก  ๆ  คน  เราควรถวายอาหารนั้นแด่บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าก่อนที่เราจะรับประทาน