การทำให้จิตใจมีความสมถะ  คือ  ไม่ให้จิตใจไปยึดติดกับการสนองประสาทสัมผัส  จิตใจควรได้รับการฝึกฝนจนสามารถคิดถึงการทำดีต่อผู้อื่นอยู่เสมอ  วิธีการฝึกฝนจิตใจที่ดีที่สุดคือ  มีความจริงจังในความคิด  ไม่ควรเบี่ยงเบนจากคริชณะจิตสำนึกและต้องหลีกเลี่ยงการสนองประสาทสัมผัสอยู่เสมอ  การทำให้ธรรมชาติของตนเองบริสุทธิ์คือมีคริชณะจิตสำนึก  ความพึงพอใจของจิตบรรลุได้ด้วยเพียงแต่นำจิตใจออกห่างจากความคิดเพื่อรื่นรมย์ทางประสาทสัมผัส  หากเราคิดถึงแต่ความรื่นรมย์ทางประสาทสัมผัสมากเท่าไร  จิตใจก็จะไม่มีความพึงพอใจมากเท่านั้น  ในยุคปัจจุบัน  เราใช้จิตใจไปในหลาย  ๆ  ทางเพื่อสนองประสาทสัมผัสโดยไม่จำเป็น  จึงเป็นไปไม่ได้ที่จิตใจจะมีความพึงพอใจ  วิธีที่ดีที่สุดคือหันเหจิตใจมาที่คัมภีร์พระเวทซึ่งเต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าพึงพอใจ  ใน  พุราณะฺ  และ  มะฮาบฺาระทะฺ  เราจะได้รับประโยชน์จากความรู้นี้และกลายมาเป็นผู้บริสุทธิ์  จิตใจควรหลีกเลี่ยงการตีสองหน้า  และควรคิดถึงประโยชน์สุขของสรรพสัตว์  ความนิ่งเงียบหมายความว่าเราคิดถึงความรู้แจ้งแห่งตนเสมอ  บุคคลในคริชณะจิตสำนึกถือปฏิบัติความนิ่งเงียบอย่างสมบูรณ์ด้วยเหตุผลนี้  การควบคุมจิตใจหมายถึงไม่ให้จิตใจยึดติดอยู่กับความรื่นเริงทางประสาทสัมผัส  เราควรเป็นคนตรงไปตรงมาในการสัมพันธ์กับผู้อื่น  และทำให้ชีวิตความเป็นอยู่บริสุทธิ์  คุณสมบัติทั้งหลายเหล่านี้รวมกันเป็นองค์ประกอบแห่งความสมถะทางจิตใจ