ในวรรณกรรมพระเวท  แนะนำให้บริจาคทานแก่บุคคลที่ปฏิบัติกิจกรรมทิพย์  ไม่แนะนำให้บริจาคทานโดยขาดวิจารณญาณ  ความสมบูรณ์ในวิถีทิพย์ต้องใช้วิจารณญาณเสมอ  ดังนั้น  ได้แนะนำให้บริจาคทาน  ณ  สถานที่เคารพทางศาสนา  และในช่วงจันทรคราส  สุริยคราส  ตอนปลายเดือน  ให้แก่พราหมณ์หรือ  ไวชณะวะฺ  (สาวก)ผู้ทรงคุณวุฒิ  หรือในวัด  การให้ทานเช่นนี้ควรให้โดยไม่หวังผลตอบแทน  การให้ทานแก่คนจนบางครั้งให้ไปด้วยความเมตตา  แต่หากคนจนไม่ควรค่าให้ทานไปก็ไม่ทำให้เจริญก้าวหน้าในวิถีทิพย์  อีกนัยหนึ่ง  การให้ทานโดยขาดวิจารณญาณไม่แนะนำไว้ในวรรณกรรมพระเวท