สัท-บฺาเวฺ - ในความรู้สึกแห่งธรรมชาติขององค์ภควาน, สาดํุ-บฺาเวฺ - ในความรู้สึกแห่งธรรมชาติของสาวก, ชะฺ - เช่นกัน, สัทฺ - คำว่าสัท, อิทิฺ - ดังนั้น, เอทัทฺ - นี้, พระยุจยะเทฺ - ใช้ พระชัสเทฺ - ในความจริงใจ, คารมะณิฺ - กิจกรรม, ทะทฺาฺ - เช่นกัน, สัท-ชับดะฮฺ - เสียง สัท, พารทฺะฺ - โอ้ โอรสพระนางพริทฺา, ยุจยะเทฺ - ใช้, ยะกเยฺ - ในการบูชา, ทะพะสิฺ - ในการบำเพ็ญเพียร, ดาเนฺ - ในการให้ทาน, ชะฺ - เช่นกัน, สทิฺทิฮฺ - สถานการณ์, สัทฺ - องค์ภควาน, อิทิฺ - ดังนั้น, ชะฺ - และ, อุชยะเทฺ - ออกเสียง, คารมะฺ - งาน, ชะฺ - เช่นกัน, เอวะฺ - แน่นอน, ทัทฺ - เพื่อสิ่งนั้น, อารทีฺยัมฺ - หมายความว่า, สัทฺ - องค์ภควาน, อิทิฺ - ดังนั้น, เอวะฺ - แน่นอน อบิฺดีฺยะเทฺ - แสดง
คำว่า พระชัสเท คารมะณิฺ หรือ “หน้าที่ที่กำหนดไว้” แสดงว่ามีกิจกรรมหลายอย่างที่อธิบายไว้ในวรรณกรรมพระเวทซึ่งเป็นวิธีการเพื่อความบริสุทธิ์ เริ่มจากจุดปฏิสนธิจนถึงจุดจบของชีวิต วิธีการเพื่อความบริสุทธิ์เหล่านี้ได้แนะนำให้กล่าวคำว่า โอม ทัท สัทฺ คำว่า สัด-บฺาเวฺ และ สาดํุ-บฺาเวฺ แสดงถึงสถานภาพทิพย์ การปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึกเรียกว่า สัททวะฺ ผู้ที่รู้สำนึกอย่างสมบูรณ์ในกิจกรรมแห่งคริชณะจิตสำนึกเรียกว่า สาดํฺุ ใน ชรีมัด-บฺากะวะธัมฺ (3.25.25) กล่าวไว้ว่า เรื่องราวทิพย์จะกระจ่างขึ้นในการมาคบหาสมาคมกับสาวก คำที่ใช้คือ สะทาม พระสังกาทฺ ปราศจากการคบหากัลยาณมิตร เราไม่สามารถบรรลุถึงความรู้ทิพย์ได้ เมื่อบุคคลได้รับการอุปสมบทหรือได้รับสายมงคลจะเปล่งคำว่า โอม ทัท สัทฺ ในทำนองเดียวกันการปฏิบัติ ยะกยะฺ ทั้งหมด จุดมุ่งหมายคือองค์ภควาน โอม ทัท สัทฺ คำว่า ทัด-อารทีฺยัมฺ ยังหมายถึงถวายการรับใช้ต่อทุกสิ่งซึ่งเป็นผู้แทนขององค์ภควาน รวมทั้งการบริการรับใช้ เช่น การปรุงอาหาร ช่วยงานในวัดของพระองค์ หรืองานใด ๆ ที่เผยแพร่พระบารมีของพระองค์ ดังนั้น คำสูงสุด โอม ทัท สัทฺ ใช้ในหลาย ๆ ทางเพื่อให้กิจกรรมทั้งหลายสมบูรณ์ และทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างบริบูรณ์