ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเจ็ด

ระดับแห่งความศรัทธา

โศลก 7

อาฮารัส ทุ อพิ สารวัสยะ
ทริ-วิโดฺ บฺะวะทิ พริยะฮฺ

ยะกยัส ทะพัส ทะทฺา ดานัม
เทชาม เบฺดัม อิมัม ชริณฺุ

อาฮาระฮฺ  -  การกิน, ทฺุ  -  แน่นอน, อพิฺ  -  เช่นกัน, สารวัสยะฺ  -  ของทุกคน, ทริ-วิดฺะฮฺ  -  ของสามประเภท, บฺะวะทิฺ  -  มี, พริยะฮฺ  -  ชอบ, ยะกยะฮฺ  -  การบูชา, ทะพะฮฺ  -  สมถะ, ทะทฺาฺ  -  เช่นกัน, ดานัมฺ  -  การให้ทาน, เทชามฺ  -  ของพวกเขา, เบฺดัมฺ  -  ข้อแตกต่าง, เบฺดัมฺ  -  ข้อแตกต่าง, อิมัมฺ  -  นี้, ชริณฺุ  -  สดับฟัง

คำแปลฺ

แม้แต่อาหารที่แต่ละคนชอบก็มีอยู่สามประเภท  ตามสามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ  และเป็นจริงเช่นเดียวกับการบูชา  ความสมถะ  และการให้ทาน  บัดนี้  จงสดับฟังข้อแตกต่างเหล่านี้

คำอธิบายฺ

เกี่ยวกับสถานการณ์ที่แตกต่างกันในระดับต่าง  ๆ  ของธรรมชาติวัตถุ  มีข้อแตกต่างในลักษณะการรับประทานและการปฏิบัติพิธีบูชา  ความสมถะ  และการให้ทาน  ผู้คนไม่ได้ปฏิบัติในระดับเดียวกัน  บุคคลผู้เข้าใจในเชิงวิเคราะห์ว่า  การปฏิบัติเช่นไรจะอยู่ในระดับไหนของธรรมชาติวัตถุ  เป็นผู้ที่มีปัญญาโดยแท้จริง  พวกที่พิจารณาว่าพิธีบูชา  อาหาร  หรือการให้ทานทั้งหมดเหมือนกัน  โดยไม่สามารถแยกแยะบุคคลเหล่านี้โง่เขลา  มีพวกนักสอนศาสนาที่ประกาศว่า  เราสามารถทำอะไรก็ได้ตามใจชอบแล้วจะบรรลุถึงความสมบูรณ์  การแนะนำโง่  ๆ  เช่นนี้มิได้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระคัมภีร์พวกนี้ผลิตวิธีการขึ้นมาเองและนำผู้คนโดยทั่วไปไปในทางที่ผิด