ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเจ็ด

ระดับแห่งความศรัทธา

โศลก 9

คะทุ-อัมละ-ละวะณาทิ-อุชณะ-
ทีคชณะ-รูคชะ-วิดาฮินะฮฺ

อาฮารา ราจะสัสเยชทา
ดุฮคฺะ-โชคามะยะ-พระดาฮฺ

คะทฺุ  -  ขม, อัมละฺ  -  เปรี้ยว, ละวะณะฺ  -  เค็ม, อทิ-อุชณะฺ  -  เผ็ดมาก, ทีคชณะฺ  -  ฉุน, รูคชะฺ  -  แห้ง, วิดาฮินะฮฺ  -  เผาไหม้, อาฮาราฮฺ  -  อาหาร, ราจะสัสยะฺ  -  ของผู้อยู่ในระดับตัณหา, อิชทาฮฺ  -  เอร็ดอร่อย, ดุฮคฺะฺ  -  ความทุกข์, โชคะฺ  -  ความโศก, อามะยะฺ  -  เชื้อโรค, พระดาฮฺ  -  ก่อให้เกิด

คำแปลฺ

อาหารที่มีรสชาติเหล่านี้มากเกินไป  เช่น  ขม  เปรี้ยว  เค็ม  เผ็ด  ฉุน  แห้ง  และเผาไหม้  เป็นที่ชื่นชอบของพวกที่อยู่ในระดับตัณหา  อาหารเช่นนี้ก่อให้เกิดความทุกข์  ความโศก  และโรคภัยไข้เจ็บ