ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 11

นะ ฮิ เดฮะ-บฺริทา ชัคยัม
ทยัคทุม คารมานิ อเชชะทะฮฺ

ยัส ทุ คารมะ-พะละ-ทยากี
สะ ทยากีทิ อบิฺดีฺยะเทฺ

นะฺ  -  ไม่เคย, ฮิฺ  -  แน่นอน, เดฮะ-บฺริทาฺ  -  โดยร่างกาย, ชัคยัมฺ  -  เป็นไปได้, ทยัคทุมฺ  -  เสียสละ, คารมาณิฺ  -  กิจกรรม, อเชชะทะฮฺ  -  ทั้งหมด, ยะฮฺ  -  ผู้ใดซึ่ง, ทฺุ  -  แต่, คารมะฺ  -  ของงาน, พฺะละฺ  -  ของผล, ทยากีฺ  -  ผู้เสียสละ, สะฮฺ  -  เขา, ทยากีฺ  -  ผู้เสียสละ, อิทิฺ  -  ดังนั้น, อบิฺดีฺยะเทฺ  -  กล่าวว่า

คำแปลฺ

แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับสิ่งมีชีวิตผู้อยู่ในร่างกายที่จะยกเลิกกิจกรรมทั้งหมด  แต่ผู้สละผลของกิจกรรมได้ชื่อว่าเป็นผู้เสียสละที่แท้จริง

คำอธิบายฺ

ได้กล่าวไว้ใน  ภควัต-คีตาฺ  ว่าเราไม่สามารถยกเลิกงานไม่ว่าในขณะใด  ดังนั้นผู้ทำงานให้คริชณะและไม่รื่นเริงกับผลทางวัตถุ  ถวายทุกสิ่งทุกอย่างแด่คริชณะเป็นผู้เสียสละที่แท้จริง  มีสมาชิกของสมาคมนานาชาติเพื่อคริชณะจิตสำนึกมากมายที่ทำงานหนักมากในสำนักงาน  ในโรงงาน  หรือในสถานที่อื่น  ๆ  เงินที่ได้มาพวกนี้ถวายแก่สมาคมดวงวิญญาณผู้เจริญเหล่านี้เป็น  สันนยาสีฺ  และสถิตในชีวิตสละโลกที่แท้จริง  ได้กล่าวโดยย่ออย่างชัดเจน  ณ  ที่นี้ว่า  เราควรจะสละผลของงานอย่างไร  และสละผลเพื่อจุดมุ่งหมายอันใด