คำว่าอดิฺชทฺานัมฺ  หมายถึงร่างกาย  ดวงวิญญาณภายในร่างกายปฏิบัติเพื่อนำผลแห่งกิจกรรมมา  ดังนั้น  จึงเรียกว่า  คารทาฺ  “ผู้กระทำ”  ดวงวิญญาณเป็นผู้รู้และผู้กระทำได้กล่าวไว้ใน  ชรุทิฺ  ว่า  เอชะ  ฮิ  ดรัชทา  สรัชทาฺ  (พรัชนะ  อุพะนิชัด  4.9ฺ  )  ได้ยืนยันไว้ใน  เวดานธะ-สูทระฺ  เช่นกัน  ด้วยโศลก  กโย  ่ทะ  เอวะฺ  (2.3.18  )  และ  คารทา  ชาสทราทฺะวัททวาทฺ  (2.3.33  )  เครื่องมือของกิจกรรมคือประสาทสัมผัสต่าง  ๆ  และจากประสาทสัมผัสดวงวิญญาณปฏิบัติในวิธีต่าง  ๆ  นานา  แต่ละกิจกรรมมีความพยายามที่แตกต่างกัน  แต่กิจกรรมทั้งหมดขึ้นอยู่กับความปรารถนาขององค์อภิวิญญาณผู้ทรงประทับอยู่ภายในหัวใจในฐานะที่เป็นสหาย  องค์ภควานทรงเป็นสาเหตุสูงสุดภายใต้สถานการณ์เหล่านี้  ผู้ปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึกภายใต้การชี้นำขององค์อภิวิญญาณผู้ทรงสถิตภายในหัวใจ  โดยธรรมชาติจะไม่ถูกพันธนาการด้วยกิจกรรมใด  ๆ  พวกที่อยู่ในคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์  ในที่สุดจะไม่รับผิดชอบต่อกิจกรรมของตนเอง  ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับความปรารถนาสูงสุดขององค์อภิวิญญาณบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า