ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 15

ชะรีระ-วาง-มะโนบิฺร ยัท
คารมะ พราระบฺะเท นะระฮฺ

นยายยัม วา วิพะรีทัม วา
พันไชเท ทัสยะ เฮทะวะฮฺ

ชะรีระฺ  -  โดยร่างกาย, วาคฺ  -  การพูด, มะโนบิฺฮฺ  -  และจิตใจ, ยัทฺ  -  ซึ่ง, คารมะฺ  -  งาน, พราระบฺะเทฺ  -  เริ่ม, นะระฮฺ  -  บุคคล, นยายยัมฺ  -  ถูกต้อง, วาฺ  -  หรือ, วิพะรีทัมฺ  -  ตรงกันข้าม, วาฺ  -  หรือ, พันชะฺ  -  ห้า, เอเทฺ  -  ทั้งหมดนี้, ทัสยะฺ  -  ของมัน, เฮทะวะฮฺ  -  สาเหตุ

คำแปลฺ

กิจกรรมไม่ว่าถูกหรือผิดที่มนุษย์ปฏิบัติด้วยร่างกาย  จิตใจ  หรือคำพูด  ปัจจัยทั้งห้านี้เป็นต้นเหตุ

คำอธิบายฺ

คำว่า  “ถูก”  และ  “ผิด”  มีความสำคัญมากในโศลกนี้  งานที่ถูกต้องคืองานที่กระทำไปตามคำชี้นำที่กำหนดไว้ในพระคัมภีร์  และงานที่ผิดคืองานที่กระทำโดยละเมิดหลักธรรมคำสั่งสอนของพระคัมภีร์  แต่สิ่งใดที่กระทำไปจำเป็นต้องมีปัจจัยทั้งห้านี้เพื่อการปฏิบัติที่สมบูรณ์