บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ
โศลก 2
ชรี-บฺะกะวาน อุวาชะฺ
คามยานาม คารมะณาม นยาสัม
สันนยาสัม คะวะโย วิดุฮฺ
สารวะ-คารมะ-พฺะละ-ทยากัม
พราฮุส ทยากัม วิชัคชะณาฮฺ
ชรี-บฺะกะวาน อุวาชะฺ - บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าตรัส, คามยานามฺ - ด้วยความปรารถนา, คารมะณามฺ - ของกิจกรรม, นยาสัมฺ - การเสียสละ, สันนยาสัมฺ - ชีวิตสละโลก, คะวะยะฮฺ - ผู้รู้, วิดุฮฺ - รู้, สารวะฺ - ทั้งหมด, คารมะฺ - กิจกรรม, พฺะละฺ - ผล, ทยากัมฺ - การเสียสละ, พราฮุฮฺ - เรียก, ทยากัมฺ - การเสียสละ, วิชัคชะณาฮฺ - ประสบการณ์
คำแปลฺ
บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าตรัสว่า การยกเลิกกิจกรรมที่มีพื้นฐานอยู่ที่ความต้องการทางวัตถุ นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่เรียกว่าชีวิตสละโลก (สันนยาสะ ) และการยกเลิกผลของกิจกรรมทั้งหลายผู้มีปัญญาเรียกว่าการเสียสละ (ทยากะ )
คำอธิบายฺ
การปฏิบัติกิจกรรมเพื่อผลประโยชน์ต้องยกเลิก นี่คือคำสั่งสอนของ ภควัต- คีตาฺ แต่กิจกรรมที่นำมาซึ่งความเจริญก้าวหน้าแห่งความรู้ทิพย์ไม่ควรยกเลิก สิ่งเหล่านี้จะทำให้ชัดเจนยิ่งขึ้นในโศลกต่อ ๆ ไป ในวรรณกรรมพระเวทมีวิธีกรรมมากมายในการปฏิบัติพิธีบูชาเพื่อจุดมุ่งหมายบางประการ มีพิธีบูชาบางอย่างทำไปเพื่อให้ได้บุตรที่ดี หรือเพื่อพัฒนาให้ไปยังดาวเคราะห์ที่สูงกว่า แต่พิธีบูชาที่ถูกกระตุ้นด้วยความปรารถนาควรหยุด อย่างไรก็ดี พิธีบูชาเพื่อความบริสุทธิ์แห่งจิตใจของตนเองหรือเพื่อความเจริญก้าวหน้าในศาสตร์ทิพย์ไม่ควรยกเลิก