ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 23

นิยะทัม สังกะ-ระฮิทัม
อรากะ-ดเวชะทะฮ คริทัมฺ

อพฺะละ-เพรพสุนา คารมะ
ยัท ทัท สาททวิคัม อุชยะเทฺ

นิยะทัมฺ  -  ประมาณ, สังกะ-ระฮิทัมฺ  -  ไม่ยึดติด, อรากะ-ดเวชะทะฮฺ  -  ไม่รักหรือไม่เกลียด, คริทัมฺ  -  ทำไป, อพฺะละ-เพรพสุนาฺ  -  โดยผู้ที่ไม่ปรารถนาผลทางวัตถุ, คารมะฺ  -  การกระทำ, ยัทฺ  -  ซึ่ง, ทัทฺ  -  นั้น, สาททวิคัมฺ  -  ในระดับความดี, อุชยะเทฺ  -  เรียกว่า

คำแปลฺ

การกระทำที่มีการประมาณและทำไปโดยไม่ยึดติด  ไม่มีความรักหรือความเกลียดชัง  และไม่มีความปรารถนาเพื่อผลทางวัตถุ  กล่าวว่าอยู่ในระดับความดี

คำอธิบายฺ

หน้าที่ตามอาชีพโดยประมาณ  ดังที่กำหนดไว้ในพระคัมภีร์ตามวรรณะและระดับของสังคม  ปฏิบัติไปโดยไม่ยึดติดหรือไม่ถือสิทธิ์เป็นเจ้าของ  ดังนั้น  จึงไม่มีทั้งความรักหรือความเกลียดชัง  และปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึกเพื่อความพึงพอพระทัยขององค์ภควาน  โดยปราศจากความพึงพอใจของตนเองหรือสนองความต้องการของตนเอง  เช่นนี้เรียกว่าการกระทำในระดับความดี