ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 27

รากี คารมะ-พฺะละ-เพรพสุร
ลุบโดฺ ฮิมสาทมะโค ่ชุชิฮฺ

ฮารชะ-โชคาวิทะฮ คารทา
ราจะสะฮ พะริคีรทิทะฮฺ

รากีฺ  -  ยึดติดมาก, คารมะ-พฺะละฺ  -  ผลของงาน, เพรพสุฮฺ  -  ความปรารถนา, ลุบดฺะฮฺ  -  ความโลภ, ฮิมสา-อาทมะคะฮฺ  -  อิจฉาริษยาเสมอ, อชุชิฮฺ  -  สกปรก, ฮารชะ-โชคะ-อันวิ ทะฮฺ  -  อยู่ภายใต้ความรื่นเริงและความเศร้าโศก, คารทาฺ  -  ผู้ปฏิบัติงานเช่นนี้, ราจะสะฮฺ  -  ในระดับตัณหา, พะริคีรทิทะฮฺ  -  ประกาศว่า

คำแปลฺ

ผู้ทำงานที่ยึดติดกับงานและผลของงาน  ปรารถนาจะรื่นเริงกับผล  มีความโลภอิจฉาริษยาเสมอ  ไม่บริสุทธิ์  มีความดีใจและเสียใจเป็นตัวผลักดัน  กล่าวว่าอยู่ในระดับตัณหา

คำอธิบายฺ

บุคคลผู้ยึดติดมากต่องานบางชนิดหรือผลของงาน  เนื่องจากมีความยึดติดมากกับวัตถุนิยม  หรือว่าบ้าน  ภรรยา  และบุตรธิดา  เช่นนี้ไม่มีความปรารถนาจะพัฒนาชีวิตให้สูงขึ้น  เขาเพียงแต่สนใจอยู่กับการกระทำให้โลกนี้สะดวกสบายทางวัตถุเท่าที่จะเป็นไปได้  โดยทั่วไปจะเป็นคนโลภมาก  และคิดว่าสิ่งใดที่ได้มาจะอยู่กับตนอย่างถาวรโดยไม่มีวันสูญสลายไป  บุคคลเช่นนี้อิจฉาริษยาผู้อื่น  และเตรียมพร้อมที่จะทำสิ่งที่ผิดเพื่อสนองประสาทสัมผัสของตนเอง  ดังนั้น  จะเป็นคนที่ไม่สะอาด  และไม่สนใจว่าเงินที่ได้มานั้นบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์  เขาจะมีความสุขมากหากงานของตนประสบความสำเร็จและจะมีความทุกข์มากหากงานของตนล้มเหลว  ผู้ทำงานเช่นนี้อยู่ในระดับตัณหา