ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 31

ยะยา ดฺารมัม อดฺารมัม ชะ
คารยัม ชาคารยัม เอวะ ชะฺ

อยะทฺาวัท พระจานาทิ
บุดดิฺฮ สา พารทฺะ ราจะสีฺ

ยะยาฺ  -  ซึ่ง, ดฺารมัมฺ  -  หลักธรรมแห่งศาสนา, อดฺารมัมฺ  -  ไร้ศาสนา, ชะฺ  -  และ, คารยัมฺ  -  อะไรควรทำ, ชะฺ  -  เช่นกัน, อคารยัมฺ  -  อะไรไม่ควรทำ, เอวะฺ  -  แน่นอน, ชะฺ  -  เช่นกัน, อยะทฺา-วัทฺ  -  ไม่สมบูรณ์, พระจานาทิฺ  -  รู้, บุดดิฺฮฺ  -  ปัญญา, สาฺ  -  และ, พารทฺะฺ  -  โอ้โอรสพระนางพริทฺา, ราจะสีฺ  -  ในระดับตัณหา

คำแปลฺ

โอ้  โอรสพระนางพริทฺา  ความเข้าใจที่ไม่สามารถแยกแยะระหว่างศาสนา  และที่ไม่ใช่ศาสนา  ระหว่างสิ่งที่ควรทำและสิ่งที่ไม่ควรทำ  อยู่ในระดับตัณหา