ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 5

ยะกยะ-ดานะ-ทะพะฮ-คารมะ
นะ ทยาจยัม คารยัม เอวะ ทัทฺ

ยะกโย ดานัม ทะพัช ไชวะ
พาวะนานิ มะนีชิณามฺ

ยะกยะฺ  -  ของการบูชา, ดานะฺ  -  การทำงาน, ทะพะฮฺ  -  และการบำเพ็ญเพียร, คารมะฺ  -  กิจกรรม, นะฺ  -  ไม่เคย, ทยาจยัมฺ  -  ยกเลิก, คารยัมฺ  -  ต้องการทำ, เอวะฺ  -  แน่นอน, ทัทฺ  -  นั้น, ยะกยะฮฺ  -  การบูชา, ดานัมฺ  -  การให้ทาน, ทะพะฮฺ  -  การบำเพ็ญเพียร, ชะฺ  -  เช่นกัน, เอวะฺ  -  แน่นอน, พวะนานิฺ  -  บริสุทธิ์, มะนีชิณามฺ  -  แม้แต่ดวงวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่

คำแปลฺ

การปฏิบัติพิธีบูชา  การให้ทาน  และการบำเพ็ญเพียร  ไม่ควรยกเลิก  ต้องปฏิบัติต่อไป  แน่นอนว่าพิธีบูชา  การให้ทาน  และการบำเพ็ญเพียรทำให้บริสุทธิ์ขึ้นแม้แต่ดวงวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่

คำอธิบายฺ

โยคีควรปฏิบัติตนเพื่อความเจริญรุ่งเรืองของสังคมมนุษย์  มีวิธีการเพื่อความบริสุทธิ์มากมายที่ทำให้มนุษย์เจริญรุ่งเรืองในชีวิตทิพย์  ตัวอย่างเช่น  พิธีแต่งงานพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในพิธีบูชา  เรียกว่า  วิวาฮะ-ยะกยะ,  สันนยาสีฺ  ผู้มีชีวิตสละโลกซึ่งยกเลิกความสัมพันธ์กับทางครอบครัวแล้ว  ควรสนับสนุนพิธีแต่งงานนี้หรือไม่?  องค์ภควานตรัส  ณ  ที่นี้ว่า  พิธีบูชาใด  ๆ  ที่หมายไว้เพื่อสวัสดิการแห่งมนุษยชาติไม่ควรยกเลิก  วิวาฮะ-ยะกยะฺ  เป็นพิธีแต่งงานหมายไว้เพื่อประมาณจิตใจทำให้มนุษย์มีความสงบเพื่อความเจริญก้าวหน้าในวิถีทิพย์  สำหรับผู้ชายส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนพิธี  วิวาฮะ-  ยะกยะฺ  แม้ผู้สละโลกแล้วก็ควรให้การสนับสนุน  สันนยาสีฺ  ไม่ควรอยู่ใกล้ชิดกับผู้หญิงแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผู้ที่อยู่ในระดับชีวิตที่ต่ำกว่า  เช่น  ชายหนุ่มควรถูกห้ามไม่ให้เข้าพิธีแต่งงานเพื่อมีภรรยา  พิธีบูชาที่กำหนดไว้ทั้งหมดหมายไว้เพื่อบรรลุถึงองค์ภควานดังนั้น  ในระดับที่ต่ำกว่าเราไม่ควรยกเลิกพิธีบูชา  ในทำนองเดียวกัน  การให้ทานก็เพื่อความบริสุทธิ์ของจิตใจ  หากทำทานให้แก่บุคคลที่เหมาะสม  จะทำให้เราก้าวหน้าในชีวิตทิพย์  ดังที่ได้อธิบายไว้แล้ว