ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 57

เชทะสา สารวะ-คารมาณิ
มะยิ สันนยัสยะ มัท-พะระฮฺ

บุดดิฺ-โยกัม อุพาชริทยะ
มัช-ชิททะฮ สะทะทัม บฺะวะฺ

เชทะสาฺ  -  ด้วยปัญญา, สารวะ-คารมาณิฺ  -  กิจกรรมต่าง ๆ ทั้งหลาย, มะยิฺ  -  แด่ข้า, สันนยัสยะฺ  -  ยกเลิก, มัท-พะระฮฺ  -  ภายใต้การปกป้องของข้า, บุดดิฺ-โยกัมฺ  -  กิจกรรมการอุทิศตนเสียสละ, อุพาชริทยะฺ  -  เป็นที่พึ่ง, มัท-ชิททะฮฺ  -  ในจิตสำนึกแห่งข้า, สะทะทัมฺ  -  วันละยี่สิบสี่ชั่วโมง, บฺะวะฺ  -  จงมาเป็น

คำแปลฺ

ในกิจกรรมทั้งหลาย  จงขึ้นอยู่กับข้าและทำงานภายใต้การปกป้องของข้าเสมอด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้เช่นนี้  จงมีจิตสำนึกอยู่ที่ข้าโดยสมบูรณ์

คำอธิบายฺ

เมื่อปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึก  เราไม่ทำตัวว่าเป็นเจ้าโลก  เฉกเช่นผู้รับใช้ควรปฏิบัติภายใต้การชี้นำขององค์ภควานอย่างสมบูรณ์  ผู้รับใช้ไม่มีปัจเจกอิสรภาพแต่จะปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้านายเท่านั้น  ผู้รับใช้ปฏิบัติเพื่อเจ้านายสูงสุดโดยไม่ได้รับผลกระทบจากกำไรหรือขาดทุน  เพียงแต่ปฏิบัติหน้าที่ของตนด้วยความซื่อสัตย์สุจริตตามคำสั่งขององค์ภควาน  บัดนี้อาจมีคนเถียงว่าอารจุนะทรงปฏิบัติภายใต้การชี้นำโดยตรงของคริชณะ  แต่เมื่อคริชณะทรงไม่ปรากฏเราควรจะปฏิบัติอย่างไร?  หากเราปฏิบัติตามคำแนะนำของคริชณะจากหนังสือเล่มนี้  พร้อมทั้งอยู่ภายใต้การนำทางของผู้แทนของคริชณะผลจะเหมือนกัน  คำสันสกฤต  มัท-พะระฮฺ  สำคัญมากในโศลกนี้  แสดงว่าไม่มีจุดมุ่งหมายอื่นใดในชีวิต  นอกจากปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึกเพื่อให้คริชณะทรงพอพระทัยขณะทำงานเช่นนี้ควรระลึกถึงคริชณะเท่านั้น  โดยคิดว่า  “คริชณะทรงเลือกข้าให้มาทำหน้าที่นี้โดยเฉพาะ”  ขณะปฏิบัติเช่นนี้เราควรระลึกถึงคริชณะ  โดยธรรมชาตินี่คือความสมบูรณ์แห่งคริชณะจิตสำนึก  อย่างไรก็ดี  ควรสังเกตว่าหลังจากกระทำบางสิ่งบางอย่างตามอำเภอใจเราไม่ควรถวายผลนั้นต่อพระองค์  หน้าที่เช่นนี้ไม่อยู่ในการอุทิศตนเสียสละรับใช้ของคริชณะจิตสำนึก  เราควรจะปฏิบัติตามคำสั่งของคริชณะ  นี่คือประเด็นที่สำคัญมาก  คำสั่งของคริชณะผ่านทางระบบพะรัมพะรา  จากพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้  ดังนั้น  คำสั่งของพระอาจารย์ทิพย์ควรถือว่าเป็นหน้าที่ที่สำคัญที่สุดในชีวิต  หากเรามีพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้และปฏิบัติตามการชี้แนะของท่าน  ความสมบูรณ์แห่งชีวิตในคริชณะจิตสำนึกจะเป็นที่รับประกัน