อารจุนะทรงเป็นทหารซึ่งเกิดจากธรรมชาติแห่งความเป็น  คชัทริยะฺ  ดังนั้นหน้าที่โดยธรรมชาติคือการต่อสู้  แต่เนื่องจากอหังการจึงกลัวว่าเมื่อสังหารครูบาอาจารย์  เสด็จปู่  และบรรดาสหาย  จะได้รับผลบาป  อันที่จริงอารจุนะทรงพิจารณาว่าตนเองเป็นเจ้านายแห่งการกระทำของตน  ประหนึ่งว่าตนเองเป็นผู้กำกับผลดีและผลเสียของงานนี้  โดยลืมไปว่าองค์ภควานทรงประทับอยู่เคียงข้างและทรงสอนให้อารจุนะต่อสู้นั่นคือการลืมของพันธวิญญาณ  องค์ภควานทรงให้คำชี้นำว่าอะไรดีและอะไรไม่ดี  เราเพียงแต่ต้องปฏิบัติคริชณะจิตสำนึกเพื่อบรรลุถึงความสมบูรณ์แห่งชีวิต  ไม่มีผู้ใดมีความมั่นใจในชะตากรรมของตนเองเท่ากับพระองค์  ดังนั้น  วิธีที่ดีที่สุดคือรับเอาคำสั่งจากพระองค์และปฏิบัติตาม  ไม่มีผู้ใดควรปฏิเสธคำสั่งขององค์ภควาน  หรือคำสั่งของพระอาจารย์ทิพย์ซึ่งเป็นผู้แทนของพระองค์  เราควรกระทำโดยไม่ลังเลในการปฏิบัติตามคำสั่งขององค์ภควาน  เช่นนี้จะรักษาตัวเราให้ปลอดภัยภายใต้สถานการณ์ทั้งปวง