องค์ภควานทรงอธิบายแก่อารจุนะถึงความรู้แห่ง  บระฮมะ-บํูทะฺ  บุคคลที่อยู่ในสภาวะ  บระฮมะ-บํูทะฺ  มีความรื่นเริง  ไม่เคยเศร้าโศก  หรือต้องการสิ่งใด  เช่นนี้เนื่องมาจากรู้ความลับนี้  คริชณะทรงเปิดเผยความรู้แห่งองค์อภิวิญญาณให้  ซึ่งเป็นความรู้  บระฮมันฺ  เช่นกัน  แต่เป็นความรู้  บระฮมันฺ  ที่สูงกว่า

ณ  ที่นี้  คำว่า  ยะเทฺชชฺะสิ  ทะทฺา  คุรฺุ  -“ตามที่เธอชอบ  เธออาจปฏิบัติได้”-  เช่นนี้แสดงให้เห็นว่าองค์ภควานทรงไม่ก้าวก่ายกับเสรีภาพเล็กน้อยที่สิ่งมีชีวิตมี  ใน  ภควัต-  คีตาฺ  พระองค์ทรงอธิบายถึงทุกแง่ทุกมุมว่าเราสามารถพัฒนาสภาวะความเป็นอยู่ของเราได้อย่างไร  คำแนะนำที่ดีที่สุดได้ให้แก่อารจุนะว่า  จงศิโรราบต่อองค์อภิวิญญาณผู้ทรงประทับอยู่ภายในหัวใจของตนเอง  จากการแยกแยะอย่างถูกต้อง  เราควรตกลงปลงใจที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของอภิวิญญาณ  เช่นนี้จะช่วยให้เราสถิตในคริชณะจิตสำนึกอยู่เสมอ  ซึ่งเป็นระดับสมบูรณ์สูงสุดของชีวิตมนุษย์  อารจุนะได้รับคำสั่งโดยตรงจากบุคลิกภาพแห่งพระเจ้าให้ต่อสู้  การศิโรราบต่อพระองค์จะเป็นผลประโยชน์ที่ดีที่สุดของสิ่งมีชีวิต  ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ขององค์ภควาน  ก่อนการศิโรราบเรามีอิสระเสรีในการพิจารณาเกี่ยวกับเรื่องนี้เท่าที่สติปัญญาจะอำนวยให้  ซึ่งเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการที่จะยอมรับคำสั่งสอนขององค์ภควาน  คำสั่งสอนเช่นนี้จะถูกถ่ายทอดผ่านมาทางพระอาจารย์ทิพย์ซึ่งเป็นผู้แทนที่เชื่อถือได้ของคริชณะเช่นกัน