ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 68

ยะ อิดัม พะระมัม กุฮยัม
มัด-บัฺคเธชุ อบิฺดฺาสยะทิฺ

บัฺคธิม มะยิ พะราม คริทวา
มาม เอไวชยะทิ อสัมาชะยะฮฺ

ยะฮฺ  -  ผู้ใดซึ่ง, อิดัมฺ  -  นี้, พะระมัมฺ  -  มากที่สุด, กุฮยัมฺ  -  ความลับมาก, มัทฺ  -  ของข้า, บัฺคเธชฺุ  -  ในหมู่สาวก, อบิฺดฺาสยะทิฺ  -  อธิบาย, บัฺคธิมฺ  -  การอุทิศตนเสียสละรับใช้, มะยิฺ  -  แด่ข้า, พะรามฺ  -  ทิพย์, คริทวาฺ  -  กระทำ, มามฺ  -  แด่ข้า, เอวะฺ  -  แน่นอน, เอชยะทิฺ  -  มา, อสัมชะ ยะฮฺ  -  โดยไม่ต้องสงสัย

คำแปลฺ

สำหรับผู้ที่อธิบายความลับสุดยอดนี้แด่เหล่าสาวก  การอุทิศตนเสียสละรับใช้อย่างบริสุทธิ์เป็นที่รับประกัน  และในที่สุดเขาจะกลับมาหาข้า

คำอธิบายฺ

โดยทั่วไปแนะนำว่า  ภควัต-คีตาฺ  ควรสนทนากันในหมู่สาวกเท่านั้น  สำหรับพวกที่ไม่ใช่สาวกจะไม่เข้าใจทั้งคริชณะหรือ  ภควัต-คีตาฺ  พวกที่ไม่ยอมรับคริชณะตามความเป็นจริง  และไม่ยอมรับ  ภควัต-คีตาฺ  ฉบับเดิม  ไม่ควรพยายามอธิบาย  ภควัต-  คีตาฺ  ตามอำเภอใจ  และมาเป็นผู้กระทำผิด  ภควัต-คีตาฺ  ควรอธิบายแด่บุคคลผู้ยอมรับคริชณะว่าทรงเป็นบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  จึงเป็นเรื่องราวสำหรับบรรดาสาวกเท่านั้น  ไม่ใช่สำหรับนักปราชญ์ผู้คาดคะเน  อย่างไรก็ดี  ผู้ใดที่พยายามเสนอ  ภควัต-คีตาฺฉบับเดิมด้วยความจริงใจจะเจริญก้าวหน้าในกิจกรรมการอุทิศตนเสียสละ  และบรรลุถึงระดับแห่งการอุทิศตนเสียสละที่บริสุทธิ์ของชีวิต  จากผลแห่งการอุทิศตนเสียสละที่บริสุทธิ์เช่นนี้  แน่นอนว่าเขาจะกลับคืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควาน