ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์
แห่งการเสียสละ

โศลก 72

คัชชิด เอทัช ชฺรุทัม พารทฺะ
ทวะไยคาเกรณะ เชทะสาฺ

คัชชิด อกยานะ-สัมโมฮะฮ
พระณัชทัส เท ดฺะนันจะยะฺ

คัชชิทฺ  -  หรือไม่, เอทัทฺ  -  นี้, ชรุทัมฺ  -  ได้ยิน, พารทฺะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางพริทฺา, ทวะยาฺ  -  โดยเธอ, เอคะ-อเกรณะฺ  -  ด้วยความตั้งใจอย่างดี, เชทะสาฺ  -  ด้วยจิตใจ, คัชชิทฺ  -  หรือไม่, อกยานะฺ  -  แห่งอวิชชา, สัมโมฮะฮฺ  -  ความหลง, พระณัชทะฮฺ  -  ปัดเป่า, เทฺ  -  ของเธอ, ดฺะนัน จะยะฺ  -  โอ้ ผู้ชนะความร่ำรวย (อารจุนะ )

คำแปลฺ

โอ้  โอรสพระนางพริทฺา  โอ้  ผู้ชนะความร่ำรวย  เธอสดับฟังด้วยความตั้งใจหรือเปล่า?  บัดนี้  ทั้งอวิชชาและความหลงของเธอถูกกำจัดออกไปหรือยัง?

คำอธิบายฺ

องค์ภควานทรงทำตัวพระองค์ในฐานะที่เป็นพระอาจารย์ทิพย์ของอารจุนะ  ดังนั้น  จึงเป็นหน้าที่์ที่ทรงถามอารจุนะว่า  เข้าใจ  ภควัต-คีตาฺ  ทั้งหมดอย่างถูกต้องดีหรือเปล่า  หากไม่เข้าใจพระองค์ทรงพร้อมที่จะอธิบายอีกครั้งหนึ่ง  ประเด็นไหนก็ได้หรือทั้ง  ภควัต-คีตาฺ  ก็ได้หากจำเป็น  อันที่จริงผู้ใดที่สดับฟัง  ภควัต-คีตาฺ  จากพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้เหมือนกับคริชณะ  หรือผู้แทนของพระองค์  จะพบว่าอวิชชาทั้งหมดของตนถูกขจัดออกไป  ภควัต-คีตาฺ  ไม่ใช่หนังสือธรรมดาที่เขียนโดยนักเขียนกวีนิพนธ์หรือนักเขียนนวนิยาย  บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงเป็นผู้ตรัส  ผู้ใดโชคดีที่ได้สดับฟังคำสอนเหล่านี้จากคริชณะ  หรือจากผู้แทนทิพย์ของพระองค์ที่เชื่อถือได้  แน่นอนว่าจะเป็นบุคคลที่หลุดพ้นและหลุดออกจากความมืดแห่งอวิชชา