บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 10
ทัม อุวาชะ ฮริชีเคชะฮ
พระฮะสันน อิวะ บฺาระทะฺ
เสนะโยร อุบฺะโยร มัดฮเย
วิชีดันทัม อิดัม วะชะฮฺ
ทัมฺ - แต่เขา, อุวาชะฺ - ตรัส, ฮริชีเคชะฮฺ - คริชณะเจ้าแห่งประสาทสัมผัส, พระฮะสันฺ - ทรงแย้มพระสรวล, อิวะฺ - เหมือนเช่นนั้น, บฺาระทะฺ - โอ้ ดฺริทะราชทระผู้สืบราชวงศ์บฺาระทะ, เสนะโยฮฺ - ของศัตรู, อุบฺะโยฮฺ - ของทั้งสองฝ่าย, มัดฺเยฺ - ระหว่าง, วิชีดันทัมฺ - แด่ผู้ที่มีความโศกเศร้า, อิดัมฺ - ต่อไปนี้, วะชะฮฺ - คำพูด
คำแปลฺ
โอ้ ผู้สืบราชวงศ์บฺะระทะ ขณะนั้นคริชณะทรงแย้มพระสรวลอยู่ท่ามกลางกองทัพทั้งสองฝ่าย และตรัสแด่อารจุนะผู้ทรงเปี่ยมไปด้วยความเศร้าโศก ดังต่อไปนี้
คำอธิบายฺ
การสนทนาได้ดำเนินต่อไประหว่างสหายสนิทผู้ทรงมีพระนามว่าฮริชีเคชะและกุดาเคชะ ในฐานะที่เป็นสหายทั้งคู่ทรงอยู่ในระดับเดียวกัน แต่เมื่อองค์หนึ่งอาสามาเป็นศิษย์ คริชณะทรงแย้มพระสรวลเพราะสหายของพระองค์ยอมมาเป็นศิษย์ ในฐานะที่เป็นเจ้าของมวลชีวิตพระองค์ทรงอยู่ในสถานภาพที่เหนือกว่า คือเป็นพระอาจารย์ของทุก ๆชีวิต แต่พระองค์ทรงยอมมาเป็นสหาย เป็นโอรส หรือเป็นที่รักของสาวกผู้ปรารถนาให้พระองค์แสดงบทเหล่านี้ เมื่อได้รับการยอมรับให้เป็นพระอาจารย์ก็ทรงรับบทนี้ทันทีและตรัสต่อสาวกเยี่ยงพระอาจารย์ด้วยสุรเสียงอันหนักแน่น การสนทนาระหว่างพระอาจารย์และศิษย์แลกเปลี่ยนกันอย่างเปิดเผยต่อหน้ากองทัพทั้งสองฝ่ายเพื่อประโยชน์ของทุกคน ฉะนั้น การสนทนา ภคัวต-คีตาฺ มิใช่สำหรับเฉพาะบุคคล สมาคม หรือเฉพาะสังคมใดสังคมหนึ่งเท่านั้น แต่สำหรับทุก ๆ คน ไม่ว่าจะเป็นมิตรหรือเป็นศัตรูก็มีสิทธิ์รับฟังได้เท่าเทียมกัน