ในการปฏิบัติหน้าที่อย่างถูกต้อง  เราต้องเรียนรู้การอดทนต่อการปรากฏและไม่ปรากฏแห่งความสุขและความทุกข์อันไม่ถาวร  ตามคำสั่งสอนของพระเวทว่าเราต้องอาบน้ำในตอนเช้าตรู่  แม้ในเดือน  มากฺะฺ  (มกราคม-กุมภาพันธ์)  ซึ่งในช่วงนี้จะหนาวมาก  ถึงกระนั้นผู้ปฏิบัติธรรมตามหลักศาสนาจะไม่ลังเลในการอาบน้ำ  ลักษณะเดียวกันสตรีจะไม่ลังเลในการอยู่ครัวเพื่อปรุงอาหารในเดือนพฤษภาคมและมิถุนายนซึ่งเป็นช่วงที่ร้อนที่สุดของฤดูร้อน  เราต้องปฏิบัติหน้าที่ของเราแม้อากาศจะไม่เอื้ออำนวยความสะดวก  เช่นเดียวกันการต่อสู้เป็นหลักศาสนาของ  คชัทริยะฺ  แม้จะต้องต่อสู้กับสหายหรือสังคญาติ  เราไม่ควรบ่ายเบี่ยงจากหน้าที่ที่กำหนดไว้  เราต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดไว้ตามหลักศาสนาเพื่อพัฒนาระดับความรู้  เนื่องจากความรู้และการอุทิศตนเสียสละเท่านั้นที่สามารถนำเราให้หลุดพ้นจากบ่วงของ  มายาฺ  หรือความหลงได้

ทั้งสองพระนามที่ทรงใช้เรียกอารจุนะมีความสำคัญเช่นเดียวกัน  คะอุนเทยะฺ  แสดงถึงความสัมพันธ์ทางสายเลือดอันยิ่งใหญ่ของฝ่ายพระมารดา  และ  บฺาระทะฺ  แสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของฝ่ายพระบิดา  อารจุนะทรงได้รับมรดกอันยิ่งใหญ่จากทั้งสองฝ่าย  และมรดกอันยิ่งใหญ่นี้ทำให้ทรงต้องมีความรับผิดชอบในการปฏิบัติหน้าที่อย่างถูกต้อง  ดังนั้น  อารจุนะทรงไม่สามารถหลึกเลี่ยงการต่อสู้ได้