ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัต-คีตา

โศลก 21

เวดาวินาชินัม นิทยัม
ยะ เอนัม อจัม อัพยะยัมฺ

คะทัม สะ พุรุชะฮ พารทฺะ
คัม กฺาทะยะทิ ฮันทิ คัมฺ

เวดะฺ  -  รู้, อวินาชินัมฺ  -  ไม่ถูกทำลาย, นิทยัมฺ  -  เป็นอยู่เสมอ, ยะฮฺ  -  ผู้ซึ่ง,เอนัมฺ  -  นี้(ดวงวิญญาณ), อจัมฺ  -  ไม่เกิด,อัพยะยัมฺ  -  ไม่เปลี่ยนแปลง, คะทัมฺ  -  อย่างไร, สะฮฺ  -  นั้น, พุรุชะฮฺ  -  บุคคล, พารทฺฺ -โอ้ พารทฺะ (อารจุนะ), คัมฺ  -  ผู้ซึ่ง, กฺาทะยะทิฺ  -  ต้นเหตุที่ทำให้เจ็บ, ฮันทิฺ  -  สังหาร, คัมฺ  -  ผู้ซึ่ง

คำแปลฺ

โอ้  พารทฺะ  ผู้ที่รู้ว่าดวงวิญญาณไม่มีวันถูกทำลาย  เป็นอมตะ  ไม่มีการเกิด  และไม่มีการเปลี่ยนแปลง  จะเป็นผู้สังหารผู้ใด  หรือเป็นต้นเหตุให้ผู้ใดสังหารได้อย่างไร

คำอธิบายฺ

ทุกสิ่งทุกอย่างจะมีประโยชน์ในการใช้สอยอยู่ในตัวมันเองตามความเหมาะสมผู้ที่มีความรู้สมบูรณ์จะรู้ว่าควรใช้สิ่งนั้นให้เป็นประโยชน์ตามความเหมาะสมในตัวมันเองได้อย่างไร  และเมื่อไร  เช่นเดียวกับความรุนแรงก็มีประโยชน์ในตัวมันเองและการที่จะใช้ความรุนแรงอย่างไร  ขึ้นอยู่กับผู้ที่มีความรู้  ถึงแม้ว่าศาลสถิตยุติธรรมจะสั่งลงโทษประหารชีวิตผู้ทำผิดฐานฆ่าคนตาย  ใครจะไปกล่าวโทษศาลไม่ได้  ในการตัดสินลงโทษรุนแรงต่อบุคคลนั้นตามกฎหมายแห่งความยุติธรรม  ใน  มะนุ-สัมฮิทาฺ  ซึ่งเป็นกฎหมายสำหรับมนุษยชาติ  ได้สนับสนุนว่าผู้ฆ่าคนควรจะถูกลงโทษถึงชีวิต  เพื่อในชาติหน้าจะได้ไม่ต้องมารับทุกข์ต่อบาปอันยิ่งใหญ่ที่ตนได้กระทำไว้  ฉะนั้น  กษัตริย์ที่ลงโทษผู้ต้องหาฆ่าคนด้วยการแขวนคออันที่จริงแล้วเป็นประโยชน์  ในทำนองเดียวกันเมื่อคริชนะทรงสั่งให้ต่อสู้  ต้องสรุปได้ว่าความรุนแรงเช่นนี้เป็นไปเพื่อความยุติธรรมสูงสุด  ดังนั้นอารจุนะทรงควรปฏิบัติตามคำสั่ง  และควรรู้ดีด้วยว่าความรุนแรงเช่นนี้ทำไปเพื่อต่อสู้ให้คริชณะ  ซึ่งมิใช่เป็นความรุนแรงอะไรเลย  เพราะว่าดวงชีวิตหรือดวงวิญญาณจะไม่มีวันถูกสังหารอยู่แล้ว  เพื่อบริหารความยุติธรรมสิ่งที่เรียกว่าความรุนแรงจึงได้รับอนุญาต  การผ่าตัดคนไข้มิได้หมายความว่าจะสังหารคนไข้แต่เป็นการรักษา  ดังนั้น  การต่อสู้ที่อารจุนะทรงปฏิบัติตามคำสั่งสอนของคริชณะซึ่งเปี่ยมไปด้วยความรู้  จึงไม่มีผลบาป