บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 21
เวดาวินาชินัม นิทยัม
ยะ เอนัม อจัม อัพยะยัมฺ
คะทัม สะ พุรุชะฮ พารทฺะ
คัม กฺาทะยะทิ ฮันทิ คัมฺ
เวดะฺ - รู้, อวินาชินัมฺ - ไม่ถูกทำลาย, นิทยัมฺ - เป็นอยู่เสมอ, ยะฮฺ - ผู้ซึ่ง,เอนัมฺ - นี้(ดวงวิญญาณ), อจัมฺ - ไม่เกิด,อัพยะยัมฺ - ไม่เปลี่ยนแปลง, คะทัมฺ - อย่างไร, สะฮฺ - นั้น, พุรุชะฮฺ - บุคคล, พารทฺฺ -โอ้ พารทฺะ (อารจุนะ), คัมฺ - ผู้ซึ่ง, กฺาทะยะทิฺ - ต้นเหตุที่ทำให้เจ็บ, ฮันทิฺ - สังหาร, คัมฺ - ผู้ซึ่ง
คำแปลฺ
โอ้ พารทฺะ ผู้ที่รู้ว่าดวงวิญญาณไม่มีวันถูกทำลาย เป็นอมตะ ไม่มีการเกิด และไม่มีการเปลี่ยนแปลง จะเป็นผู้สังหารผู้ใด หรือเป็นต้นเหตุให้ผู้ใดสังหารได้อย่างไร
คำอธิบายฺ
ทุกสิ่งทุกอย่างจะมีประโยชน์ในการใช้สอยอยู่ในตัวมันเองตามความเหมาะสมผู้ที่มีความรู้สมบูรณ์จะรู้ว่าควรใช้สิ่งนั้นให้เป็นประโยชน์ตามความเหมาะสมในตัวมันเองได้อย่างไร และเมื่อไร เช่นเดียวกับความรุนแรงก็มีประโยชน์ในตัวมันเองและการที่จะใช้ความรุนแรงอย่างไร ขึ้นอยู่กับผู้ที่มีความรู้ ถึงแม้ว่าศาลสถิตยุติธรรมจะสั่งลงโทษประหารชีวิตผู้ทำผิดฐานฆ่าคนตาย ใครจะไปกล่าวโทษศาลไม่ได้ ในการตัดสินลงโทษรุนแรงต่อบุคคลนั้นตามกฎหมายแห่งความยุติธรรม ใน มะนุ-สัมฮิทาฺ ซึ่งเป็นกฎหมายสำหรับมนุษยชาติ ได้สนับสนุนว่าผู้ฆ่าคนควรจะถูกลงโทษถึงชีวิต เพื่อในชาติหน้าจะได้ไม่ต้องมารับทุกข์ต่อบาปอันยิ่งใหญ่ที่ตนได้กระทำไว้ ฉะนั้น กษัตริย์ที่ลงโทษผู้ต้องหาฆ่าคนด้วยการแขวนคออันที่จริงแล้วเป็นประโยชน์ ในทำนองเดียวกันเมื่อคริชนะทรงสั่งให้ต่อสู้ ต้องสรุปได้ว่าความรุนแรงเช่นนี้เป็นไปเพื่อความยุติธรรมสูงสุด ดังนั้นอารจุนะทรงควรปฏิบัติตามคำสั่ง และควรรู้ดีด้วยว่าความรุนแรงเช่นนี้ทำไปเพื่อต่อสู้ให้คริชณะ ซึ่งมิใช่เป็นความรุนแรงอะไรเลย เพราะว่าดวงชีวิตหรือดวงวิญญาณจะไม่มีวันถูกสังหารอยู่แล้ว เพื่อบริหารความยุติธรรมสิ่งที่เรียกว่าความรุนแรงจึงได้รับอนุญาต การผ่าตัดคนไข้มิได้หมายความว่าจะสังหารคนไข้แต่เป็นการรักษา ดังนั้น การต่อสู้ที่อารจุนะทรงปฏิบัติตามคำสั่งสอนของคริชณะซึ่งเปี่ยมไปด้วยความรู้ จึงไม่มีผลบาป