อาวุธทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นดาบ  อาวุธไฟ  อาวุธฝน  อาวุธลมสลาตัน  ฯลฯ  ไม่สามารถสังหารดวงวิญญาณได้  ดังที่ปรากฏว่ามีอาวุธหลายชนิด  ที่ทำมาจากดิน  น้ำ  ลมอากาศ  ฯลฯ  นอกเหนือไปจากอาวุธสมัยปัจจุบันที่ทำด้วยไฟ  แม้กระทั่งอาวุธนิวเคลียร์ในยุคปัจจุบันที่จัดอยู่ในประเภทไฟ  ในอดีตกาลมีอาวุธอื่น  ๆ  ที่ทำมาจากธาตุวัตถุที่ต่างกัน  อาวุธไฟจะถูกแก้ด้วยอาวุธน้ำ  ซึ่งวิทยาศาสตร์ปัจจุบันยังไม่ทราบ  และวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ก็ไม่ทราบถึงอาวุธลมสลาตัน  อย่างไรก็ดีดวงวิญญาณไม่สามารถถูกหั่นเป็นชิ้นๆ  หรือถูกทำลายด้วยอาวุธชนิดใด  ๆ  ไม่ว่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ทางวิทยาศาสตร์แบบไหนก็ตาม

มายาวาดีไม่สามารถอธิบายได้ว่า  ปัจเจกวิญญาณมามีชีวิตอยู่ได้อย่างไรเนื่องมาจากอวิชชาและถูกพลังแห่งความหลงครอบคลุมเอาไว้  เป็นไปไม่ได้ที่จะตัดปัจเจกวิญญาณให้ออกจากดวงวิญญาณสูงสุด  เพราะปัจเจกวิญญาณเป็นละอองอณูนิรันดรที่แยกมาจากอภิวิญญาณสูงสุด  เพราะว่าเราเป็นปัจเจกละอองวิญญาณอมตะ(สะนาทะนะฺ)  จึงมีแนวโน้มที่จะถูกปกคลุมด้วยพลังแห่งความหลง  ดังนั้น  ทำให้ขาดความสัมพันธ์กับองค์ภควาน  ดังเช่นประกายไฟถึงแม้ว่าจะมีคุณสมบัติเหมือนดังไฟ  แต่มีแนวโน้มที่จะดับมอดเมื่อไฟหมด  ใน  วะราฮะ  พุราณะฺ  ได้อธิบายไว้ว่าสิ่งมีชีวิตเป็นละอองอณูที่แยกมาจากองค์ภควานและจะเป็นอยู่เช่นนี้นิรันดร  ใน  ภควัต-คีตาฺ  ได้กล่าวไว้เช่นเดียวกัน  ดังนั้น  ถึงแม้หลังจากที่ได้รับอิสรภาพจากความหลง  สิ่งมีชีวิตจะยังคงรักษาบุคลิกภาพของตนเอง  ดังเช่น  หลักฐานคำสั่งสอนของคริชณะที่ทรงให้แด่อารจุนะ  และอารจุนะทรงได้รับอิสรภาพด้วยความรู้ที่ได้รับจากคริชณะ  แต่อารจุนะทรงไม่มีหนทางที่จะกลายมาเป็นหนึ่งเดียวกับคริชณะเลย