คุณสมบัติทั้งหมดนี้ของละอองวิญญาณพิสูจน์ได้อย่างแน่นอนว่า  ปัจเจกวิญญาณเป็นละอองอณูของดวงวิญญาณสูงสุด  และจะคงเป็นละอองอณูเหมือนเดิมนิรันดรโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง  ทฤษฏีของลัทธิที่ว่าใจและกายเป็นหนึ่งเดียวกันเป็นไปไม่ได้ในกรณีนี้  เพราะว่าปัจเจกวิญญาณไม่มีทางที่จะมาเป็นเนื้อเดียวกันกับวัตถุหลังจากได้รับอิสรภาพจากมลทินทางวัตถุ  ละอองวิญญาณบางดวงอาจพอใจอยู่เป็นประกายทิพย์ในแสงรัศมีของบุคลิกภาพสูงสุดของพระเจ้า  แต่ดวงวิญญาณที่มีปัญญาจะเข้าไปในโลกทิพย์  เพื่ออยู่ร่วมกับบุคลิกภาพแห่งองค์ภควาน

คำว่า  สารวะ-กะทะฺ  (“แผ่กระจายไปทั่ว”)  มีความสำคัญเพราะว่า  สิ่งมีชีวิตทั้งหมดมีอยู่ทั่วไปจากการสร้างขององค์ภควานอย่างไม่ต้องสงสัย  พวกเขาอยู่บนบก  อยู่ในน้ำ  อยู่ในอากาศ  อยู่ในดิน  และแม้แต่อยู่ในไฟ  ความเชื่อที่ว่าดวงวิญญาณจะถูกฆ่าด้วยไฟไม่เป็นที่ยอมรับ  เพราะได้กล่าวไว้อย่างชัดเจน  ณ  ที่นี้ว่า  ดวงวิญญาณไม่สามารถถูกเผาไหม้ด้วยไฟ  ฉะนั้น  จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ในดวงอาทิตย์ด้วยร่างอันเหมาะสม  หากดวงอาทิตย์เป็นที่อยู่อาศัยไม่ได้คำว่า  สารวะ-กะทะฺ  “อาศัยอยู่ทุกหนทุกแห่ง”  จะไม่มีความหมาย