บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 27
จาทัสยะ ฮิ ดฺรุโว มริทยุร
ดฺรุวัม จันมะ มริทัสยะ ชะฺ
ทัสมาด อพะริฮารเย ´รเทฺ
นะ ทวัม โชชิทุม อารฮะสิฺ
จาทัสยะฺ - สำหรับผู้ที่เกิดมาแล้ว, ฮิฺ - แน่นอน, ดฺรุวะฮฺ - ความจริง, มริทยุฮฺ - ความตาย, ดฺรุวัมฺ - และก็เป็นความจริงอีกเช่นเดียวกัน, จันมะฺ - การเกิด, มริทัสยะฺ - แห่งความตาย, ชะฺ - เช่นกัน, ทัสมาทฺ - ดังนั้น, อพะริฮารเยฺ - ในสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้, อารเทฺฺ - ในเรื่องนี้, นะฺ - ไม่, ทวัมฺ - ท่าน, โชชิทุมฺ - โศกเศร้า, อารฮะสิฺ - สมควรได้รับ
คำแปลฺ
ผู้ที่เกิดมาแล้วจะต้องตายอย่างแน่นอน และหลังจากตายไปแล้วก็ต้องกลับมาเกิดใหม่อย่างแน่นอน ฉะนั้น ในการปฏิบัติหน้าที่ของเธอที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอไม่ควรเศร้าโศก
คำอธิบายฺ
เราต้องเกิดตามผลกรรมแห่งชีวิต และหลังจากเสร็จสิ้นกรรมชาติหนึ่งแล้วเราต้องตายเพื่อไปเกิดชาติหน้า เช่นนี้ ต้องผ่านวัฏจักรการเกิดและการตายอย่างไม่มีวันหลุดพ้นเป็นอิสระ อย่างไรก็ดี วัฏจักรแห่งการเกิดและการตายนี้มิได้ส่งเสริมให้เราสังหาร เข่นฆ่า และทำสงครามโดยไม่จำเป็น แต่ในขณะเดียวกันความรุนแรงและสงครามเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในสังคมมนุษย์เพื่อรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย
สงครามที่คุรุคเชทระเป็นพระราชประสงค์ขององค์ภควานซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และการต่อสู้เพื่อคุณธรรมเป็นหน้าที่ของ คชัทริยะฺ ทำไมอารจุนะทรงต้องกลัวหรือเสียใจในการตายของสังคญาติในเมื่อทรงปฏิบัติตามหน้าที่อย่างถูกต้องไม่ได้ทำผิดกฎหมายจึงไม่ต้องรับผลบาปซึ่งรู้สึกกลัวยิ่งนัก การหลีกเลี่ยงปฏิบัติหน้าที่ที่ควรทำไม่สามารถหยุดความตายของบรรดาสังคญาติได้ แต่จะทำให้อารจุนะเสื่อมเสียเนื่องจากการตัดสินใจเดินทางที่ผิด