บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 30
เดฮี นิทยัม อวัดฺโย ´ยัม
เดเฮ สารวัสยะ บฺาระทะฺ
ทัสมาท สารวาณิ บํูทานิ
นะ ทวัม โชชิทุม อารฮะสิฺ
เดฮีฺ - เจ้าของร่างกายวัตถุ, นิทยัมฺ - อมตะ, อวัดฺยะฮฺ - ไม่สามารถถูกสังหาร, อยัมฺ - ดวงวิญญาณนี้, เดเฮฺ - ในร่างกาย, สารวัสยะฺ - ของทุกคน, บฺาระทะฺ - ผู้สืบราชวงศ์บฺะระทะ, ทัสมาทฺ - ดังนั้น, สารวาณิฺ - ทั้งหมด, บํูทานิฺ - สิ่งมีชีวิต (ที่เกิด), นะฺ - ไม่เคย, ทวัมฺ - ท่าน, โชชิทุมฺ - โศกเศร้า, อารฮะสิฺ - สมควรได้รับ
คำแปลฺ
โอ้ ผู้สืบราชวงศ์บฺะระทะ ดวงวิญญาณผู้พำนักอยู่ในร่างกายไม่มีวันถูกสังหารฉะนั้น เธอไม่จำเป็นต้องโศกเศร้ากับชีวิตของผู้ใด
คำอธิบายฺ
ณ ที่นี้ องค์ภควานทรงสรุปบทคำสอนเกี่ยวกับดวงวิญญาณทิพย์ที่เป็นอมตะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ด้วยการอธิบายดวงวิญญาณอมตะในวิธีต่าง ๆ กัน องค์ชรีคริชณะทรงสถาปนาว่าดวงวิญญาณเป็นอมตะ และร่างกายไม่ถาวร ดังนั้น อารจุนะในฐานะที่ทรงเป็น คชัทริยะฺ จึงไม่ควรละทิ้งหน้าที่อันเนื่องมาจากความกลัวว่า พระอัยกาบีฺชมะและพระอาจารย์โดรณะจะตายในสนามรบ ด้วยความน่าเชื่อถือได้ของชรีคริชณะเราต้องเชื่อว่ามีดวงวิญญาณที่แตกต่างไปจากร่างวัตถุ ไม่ใช่ว่าไม่มีดวงวิญญาณ หรือลักษณะอาการของชีวิตเกิดขึ้นจากการผสมผสานของวัตถุเคมีที่มาถึงจุดอิ่มตัว แม้ว่าดวงวิญญาณจะเป็นอมตะแต่มิได้หมายความว่าจะสนับสนุนความรุนแรง แต่เมื่อมีความจำเป็นจริง ๆ ในยามศึกสงครามซึ่งเราไม่สามารถจะห้ามได้ ความจำเป็นนั้นต้องมีความยุติธรรมโดยการได้รับอนุญาตจากองค์ภควาน มิใช่ทำตามอำเภอใจ