ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัต-คีตา

โศลก 33

อทฺะ เชท ทวัม อิมัม ดฺารยัม
สังกรามัม นะ คะริชยะสิฺ

ทะทะฮ สวะ-ดฺารมัน คีรทิม ชะ
ฮิทวา พาพัม อวาพสยะสิฺ

อทฺะฺ  -  ดังนั้น, เชทฺ  -  ถ้า, ทวัมฺ  -  ท่าน, อิมัมฺ  -  นี้, ดฺารมยัมฺ  -  ซึ่งเป็นหน้าที่ทางศาสนา, สังกรา- มัมฺ  -  ต่อสู้, นะฺ  -  ไม่, คะริชยะสิฺ  -  ปฏิบัติ, ทะทะฮฺ  -  จากนั้น, สวะ-ดฺารมัมฺ  -  หน้าที่ทางศาสนาของท่าน, คีรทิมฺ  -  ชื่อเสียง, ชะฺ  -  เช่นกัน, ฮิทวาฺ  -  สูญเสีย, พาพัมฺ  -  ผลแห่งบาป, อวาพ- สยะสิฺ  -  จะได้รับ

คำแปลฺ

อย่างไรก็ดี  หากเธอไม่ปฏิบัติหน้าที่ทางศาสนาในการต่อสู้  เธอจะต้องได้รับบาปที่ละเลยต่อหน้าที่อย่างแน่นอน  และเสื่อมเสียชื่อเสียงในฐานะที่เป็นนักรบ

คำอธิบายฺ

อารจุนะทรงเป็นนักรบผู้มีชื่อเสียง  ได้รับชื่อเสียงจากการต่อสู้กับเทวดาผู้ยิ่งใหญ่หลายองค์แม้กระทั่งองค์ศิวะเทพ  หลังจากทรงต่อสู้และได้รับชัยชนะพระศิวะในร่างของนักล่าสัตว์แล้ว  อารจุนะทรงทำให้พระศิวะทรงพอพระทัยและมอบอาวุธ  พาชุพะทะ-อัสทระฺ  ให้เป็นรางวัล  ทุกคนทราบดีว่าอารจุนะทรงเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่แม้แต่โดรณาชารยะได้ให้พรและให้อาวุธพิเศษเป็นรางวัล  ทำให้สามารถสังหารได้แม้แต่อาจารย์ของตนเอง  ดังนั้น  อารจุนะทรงได้รับความเชื่อถือด้วยประกาศนียบัตรทางทหารมากมาย  จากผู้ที่เชื่อถือได้หลายท่านรวมทั้งพระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์ผู้ทรงเป็นพระบิดาอุปถัมภ์  หากละทิ้งสนามรบไปอารจุนะทรงไม่เพียงแต่ละเลยหน้าที่ของตนโดยเฉพาะในฐานะที่เป็น  คชัทริยะฺ  เท่านั้น  แต่จะสูญเสียเกียรติยศและชื่อเสียงทั้งหมด  และเป็นการเตรียมเปิดทางลงสู่นรก  อีกนัยหนึ่ง  หากอารจุนะทรงไม่ต่อสู้และถอนตัวออกจากสมรภูมิ  จะต้องตกลงนรก