บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 34
อคีรทิม ชาพิ บํูทานิ
คะทฺะยิชยันทิ เท ´วิยะยามฺ
สัมบฺาวิทัสยะ ชาคีรทิร
มะระณาด อทิริชยะเทฺ
อคีรทิมฺ - เสียชื่อเสียง, ชะฺ - เช่นกัน, อพิฺ - อยู่เหนือ, บํูทานิฺ - ผู้คนทั้งหลาย, คะทฺะยิชยันทิฺ - จะพูด, เทฺ - ถึงเธอ, อัพยะยามฺ - ชั่วกาลนาน, สัมบฺาวิทัสยะฺ - สำหรับผู้ที่เคยได้รับความเคารพนับถือ, ชะฺ - เช่นกัน, อคีรทิฮฺ - เสียชื่อ, มะระณาทฺ - มากกว่าความตาย, อทิริชยะ เทฺ - มากกว่า
คำแปลฺ
ผู้คนจะกล่าวถึงเรื่องเสื่อมเสียเกียรติยศชื่อเสียงของเธอตลอดเวลา สำหรับผู้ที่เคยได้รับความเคารพนับถือ การสูญเสียเกียรติเช่นนี้เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย
คำอธิบายฺ
องค์ชรีคริชณะทรงเป็นทั้งสหายและนักปราชญ์สำหรับอารจุนะ บัดนี้คริชณะทรงให้คำตัดสินสุดท้ายกับอารจุนะที่ปฏิเสธการต่อสู้ โดยตรัสว่า “อารจุนะเอ๋ย หากเธอหนีไปจากสมรภูมิก่อนที่สงครามจะเริ่มขึ้น ผู้คนจะเรียกเธอว่าเจ้าขี้ขลาด หากคิดว่าถูกประณามเช่นนี้แล้วเธอยังจะรักษาชีวิตได้ด้วยการหนีไปจากสมรภูมิ ข้าแนะนำว่าให้มาตายในสมรภูมิจะดีกว่า สำหรับผู้ที่เคยได้รับความเคารพนับถืออย่างเธอ การเสื่อมเสียชื่อเสียงนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย ดังนั้น ไม่ควรหลบหนีไปเนื่องมาจากความกลัวตาย ตายอยู่ในสนามรบยังดีเสียกว่า เพราะจะช่วยให้พ้นจากการเสื่อมเสียชื่อเสียงที่ใช้ความเป็นเพื่อนของข้าไปในทางที่ผิด และเสียศักดิ์ศรีของตนเองในสังคม“
ดังนั้นคำตัดสินสุดท้ายขององค์ภควานคือทรงให้อารจุนะตายในสมรภูมิ และไม่ถอนตัว