บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 38
สุคฺะ-ดุฮเคฺ สะเม คริทวา
ลาบฺาลาโบฺ จะยาจะโยฺ
ทะโท ยุดดฺายะ ยุจยัสวะ
ไนวัม พาพัม อวาพสะยะสิฺ
สุคฺะฺ - ความสุข, ดุฮเคฺฺ - และความทุกข์, สะเมฺ - ในความสงบ, คริทวาฺ - ทำเช่นนั้น, ลาบฺะ- อลาโบฺฺ - ทั้งกำไรและขาดทุน, จะยะ-อจะโยฺ - ทั้งชัยชนะและพ่ายแพ้, ทะทะฮฺ - หลังจากนั้น, ยุดดฺายะฺ - เพื่อเห็นแก่การต่อสู้, ยุจยัสวะฺ - ปฏิบัติ (การต่อสู้), นะฺ - ไม่เคย, เอวัมฺ - ในทางนี้, พาพัมฺ - ผลแห่งบาป, อวาพสยะสิฺ - เธอจะได้รับ
คำแปลฺ
เธอจงสู้เพื่อการต่อสู้ โดยไม่พิจารณาถึงความสุขหรือความทุกข์ ขาดทุนหรือกำไร ชัยชนะหรือพ่ายแพ้ ด้วยการกระทำเช่นนี้ เธอจะไม่ได้รับผลแห่งบาป
คำอธิบายฺ
บัดนี้ องค์ชรีคริชณะตรัสกับอารจุนะโดยตรงว่า ควรสู้เพื่อการต่อสู้ เพราะว่า คริชณะทรงปรารถนาสงครามนี้ โดยไม่ต้องพิจารณาถึงความสุขหรือความทุกข์ ผลกำไรหรือขาดทุน ชัยชนะหรือพ่ายแพ้ ในกิจกรรมคริชณะจิตสำนึกทุกสิ่งทุกอย่างกระทำไปเพื่อคริชณะจึงเป็นจิตสำนึกทิพย์ ดังนั้น จะไม่มีผลกรรมทางวัตถุ ผู้กระทำเพื่อสนองประสาทสัมผัสของตนเอง ไม่ว่าในความดีหรือตัณหาจะต้องได้รับผลดีหรือผลชั่ว แต่ผู้ที่ศิโรราบอย่างสมบูรณ์ในกิจกรรมคริชณะจิตสำนึก ไม่เป็นหนี้บุญคุณใครหรือติดหนี้กรรมผู้ใดอีกต่อไป ซึ่งไม่เหมือนกับการทำกิจกรรมธรรมดาทั่วไป ได้กล่าวไว้ว่า
เดวารชิ-บํูทาพทะ-นริณาม พิทรีณาม
นะ คิงคะโร นายัม ริณี ชะ ราจันฺ
สารวาทมะนา ยะฮ ชะระณัม ชะรัณยัม
กะโท มุคุนดัม พาริฮริทยะ คารทัมฺ
“ผู้ใดที่ศิโรราบต่อคริชณะ มุคุนดะ อย่างสมบูรณ์ ยกเลิกหน้าที่อื่นทั้งหมด จะไม่ติดหนี้กรรมหรือหนี้บุญคุณผู้ใดอีกต่อไป แม้แต่เทวดา นักบวช บุคคลทั่วไป สังคญาติมนุษยชาติ หรือบรรพบุรุษ” (บฺากะวะธัมฺ 11.5.41) นี่คือสิ่งที่คริชณะทรงเปรยโดยอ้อมแด่อารจุนะในโศลกนี้ และจะอธิบายให้ละเอียดในโศลกต่อ ๆ ไป